Identyfikacja i delimitacja obszarów problemowych/strategicznej ...

• Infrastruktura mieszkaniowa: kłobucki, pszczyński, bieruńsko-lędziński,
• Infrastruktura sportowo-rekreacyjna: częstochowski, kłobucki,
• Infrastruktura edukacyjna: kłobucki, częstochowski.
Warto zwrócić uwagę w szczególności na powiaty kłobucki i żywiecki, które są słabo wyposażone
w prawie wszystkie rodzaje infrastruktury, a ponadto są znacznie oddalone od konurbacji śląskiej.
W perspektywie całego klastra, szczególnie istotne wydają się inwestycje w infrastrukturę zdrowotną
Ostatni klaster stanowią powiaty najsłabiej zaludnione i najsłabiej rozwinięte gospodarczo. Do
obszarów słabo zurbanizowanych zaliczone zostały zarówno regiony sąsiadujące z konurbację
(mikołowski, będziński), jak również te znajdujące sie na skraju województwa (lubliniecki, raciborski).
Ze względu jednak na większą odległość od powiatów grodzkich w mniejszym stopniu mogą korzystać
z infrastruktury w innych powiatach, za wyjątkiem mikołowskiego i będzińskiego. Szczególne braki
stwierdzono w następujących obszarach:
• Infrastruktura pomocy społecznej: myszkowski, zawierciański,
• Infrastruktura kulturowa: lubliniecki, myszkowski, raciborski, zawierciański,
• Infrastruktura zdrowotna: cieszyński, lubliniecki, raciborski,
• Infrastruktura mieszkaniowa: lubliniecki, raciborski,
• Infrastruktura sportowo-rekreacyjna: lubliniecki, myszkowski, raciborski, zawierciański,
• Infrastruktura edukacyjna: lubliniecki, zawierciański.
Powiaty tej grupy charakteryzują się największą wariancją pod względem infrastruktury zdrowotnej,
sportowo-rekreacyjnej i edukacyjnej.
Powyższą analizę obrazuje Tabela 13. Pomimo że poziom nasycenia jest podawany na tle wszystkich
powiatów z województwa śląskiego, wyciąganie wniosków ma największy sens przy porównywaniu
powiatów wewnątrz klastrów.
Analiza wpływu inwestycji w infrastrukturę społeczną na wzrost gospodarczy województwa śląskiego – Raport końcowy
144