Identyfikacja i delimitacja obszarów problemowych/strategicznej ...

przy analizie nasycenia infrastrukturą w poszczególnych klastrach powiatów i gmin, możliwe
jest określenie w poszczególnych grupach inwestycji o potencjalnie najwyższym zwrocie.
3. Mimo rosnącej roli funduszy UE we współfinansowaniu inwestycji w infrastrukturę społeczną,
nie ulega wątpliwości, że większość środków przeznaczanych na ten cel pochodzić będzie ze
źródeł krajowych. Co ważne, dotyczy to w szczególności infrastruktury pomocy społecznej
(której w praktyce nie da się finansować ze środków UE), a która ma duże znaczenie dla
zwiększania spójności społecznej w wymiarze regionalnym.
4. W tym kontekście rozważenia wymaga problem programowania polityki społecznogospodarczej
województwa śląskiego w zakresie rozwoju infrastruktury społecznej. W chwili
obecnej nie są w sposób jednoznaczny wyznaczone kierunki jej rozwoju i waga inwestycji w
poszczególne jej komponenty ani w Strategii Rozwoju Województwa Śląskiego (która,
formułując ogólne założenia, nie wyznacza priorytetów i sposobu realizacji, a w szczególności
nie wskazuje źródeł finansowania), ani w Regionalnym Programie Operacyjnym
Województwa Śląskiego, gdzie na wagę poszczególnych komponentów wskazują przede
wszystkim alokacje finansowe. Co więcej, koncentracja obu dokumentów na kwestiach
rozwoju gospodarczego i innowacji pozostawia nieco na boku problem rozbudowy
infrastruktury społecznej.
5. W oparciu o analizy badań jakościowych (CAWI, IDI, FGI) zaproponować można szereg
rekomendacji dla władz publicznych, których implementacja mogłaby zwiększyć skalę
zaangażowania podmiotów prywatnych w obszarze infrastruktury społecznej. Większość z
nich ma jednak charakter systemowy, związanych ze zmianami w prawa. Są więc one
skierowane przede wszystkim do władz centralnych. Dotyczy to takich zagadnień jak m.in.
prawo podatkowe lub dokumenty programowe sektorowych programów operacyjnych
współfinansowanych z funduszy strukturalnych UE. Część rekomendacji, można jednak
skierować także do władz samorządowych. Szczegółowy opis rekomendacji, w odniesieniu do
poszczególnej kategorii infrastruktury, został przedstawiony w rozdziale 2.4.4. opracowania.
6. Rekomendacje w zakresie rozwoju poszczególnych elementów infrastruktury w związku z ich
znacznym zróżnicowaniem, zostały przedstawione w rozdziale 4. Decydując się na działania
inwestycyjne w obszarze infrastruktury społecznej władze samorządowe powinny równolegle
wykorzystywać wnioski ze wszystkich rodzajów analiz (ekonometrycznej, statystycznej,
jakościowej) przeprowadzonych w ramach opracowania. W pierwszej kolejności, decydenci
powinni zapoznać się z prognozami ex-ante modelu ekonometrycznego dotyczącymi
oczekiwanej efektywności inwestycji w obszarze infrastruktury społecznej dla danego
powiatu lub gminy. Drugim krokiem powinno być skonfrontowanie oszacowań modelu
ekonometrycznego ze wskaźnikową oceną nasycenia elementami infrastruktury społecznej.
Uzupełnieniem oszacowania ilościowego (opartego na modelu ekonometrycznym oraz
analizie klastrowej) powinna być jakościowa ocena sytuacji w będącym przedmiotem
zainteresowana powiecie lub gminie. Przy badaniu oczekiwanej efektywności inwestycji
koniczne jest bowiem uwzględnienie szeregu czynników, które, z natury rzeczy, nie mogą
zostać poddane analizie wskaźnikowej – do najważniejszych zagadnień tego typu zaliczyć
należy specyficzne potrzeby lokalnych społeczności, a także uniwersalność oraz trwałość
analizowanych inwestycji. Szczegółowe rekomendacje w tym zakresie zostały przedstawione
w rozdziale 4.6.
Analiza wpływu inwestycji w infrastrukturę społeczną na wzrost gospodarczy województwa śląskiego – Raport końcowy
169