DZIEŁA - Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona

212 Dokumenta. — IV.
51.
(Pozorna obojętność Moskwy i Bułhakowa. — Sejmiki.)
Warszawa, dnia TJ lutego ł?c2-
Z Moskwy jeszcze nie mamy żadnego responsu. Odgłosy
pograniczne grożą nam wtargnieniem wojska moskiewskiego.
Bułhakow przeczy tym pogłoskom i upewnia, że się do psucia
sejmików wcale nie wdaje. Poznamy wkrótce prawdę ze
skutków. Podziękujemy Panu Bogu, jeżeli, jak jest do tego
podobieństwo, w większej części sejmików pójdzie wszystko
dobrze, jak już idzie od dnia wczorajszego w Warszawie, w Czersku
i w Sochaczewie.
Descorches z ambony przypatrywał się cały czas sejmikowi
w kościele Bernardyńskim odprawiającemu się. Chce on
koniecznie upatrzyć jednakowość w konstytucyi naszej z francuzką,
lubo mu jest ustawnie pokazywana wielka i esencyonalna
między niemi różność.
IP. Lucchesini powiedział mi wczoraj, że za dwa dni spodziewa
się mieć rozkaz oznajmienia mi już podpisanego aliansu
(przeciw Francyi), między królem pruskim a cesarzem w Berlinie.
Podróż zaś IP. Bischofswerdera gdy się ziści, ma mieć
tylko w objekcie wojowanie z Francuzami, jeżeli go żadną
miarą uniknąć nie będzie można, do którego to wojowania
wcale szczerej ochoty nie widać w nikim, chyba w jednej
imperatorowej, która jednak może drugich zachęca do dalekich
imprez, aby sobie zrobić przez to samo wolniejsze ręce u nas.
Ale ta obawa wielce się umniejszy, jeżeli nam się sejmiki dobrze
udadzą, jak jest do tego wielka nadzieja.
Listy króla do Bukatego. 213
52.
(Król pozwala Branickiemu jechać do Petersburga. — Elektor saski
naznacza swego komisarza.)
Warszawa, dnia 14. marca I t Q2.
Piszę dziś do WPana, aby mu oznajmić przyczynę i okoliczności
danego pozwolenia hetmanowi Branickiemu jechania
na trzy miesiące do Petersburga, dla układu tam osobistego
z konsukcesorami Potemkina. Bułhakow mnie tu ostrzegł, że
imperatorowa wzięłaby to za urazę osobistą, gdybym ja odmówił
tego pozwolenia Branickiemu.
Osądziłem, że nie należało nam drażnić w téj mniejszej
rzeczy imperatorowę, kiedy w większych daleko jesteśmy rezolwowani
i z największym hazardem przeciwić się jej woli,
gdyby chciała naruszać konstytucyę naszą, czego jednak, że
zbrojnie nie rozpocznie, z różnych indycyów mamy przyczynę
spodziewać się, lubo urzędownie ona jeszcze o tem milczy.
Hetman zaś dał na piśmie do akt Straży asekuracyą, że
wiernym zostanie ustawie 3 maja i dołożył przyrzeczenie ustne,
ie i prędzej powróci, gdy ja mu to przykażę dla interesu
Rzeczypospolitej.
A i to prawda, że chociażby on wiarołomnym stał się,
i chciał z ex-jenerałem artyleryi i z ex-hetmanem Rzewuskim
coś rozpoczynać przeciwko Polsce, jużby teraz mało znalazł,
równie jak i tamci, chętnych adherentów w Polsce, jeżeli bez
•wojska rosyjskiego. A gdyby to wojsko, strzeż Boże, wchodzić
miało po nieprzyjacielsku, toby oni wolonterowaniem swojem
przy temże wojsku, nic nie przyczynili skutku nad to coby
samo wojsko sprawiło. Że zaś do tych ostateczności już przychodzić
nie będzie, przy inszych powodach i to nam daje
otuchę, że 3 marca ministrowie elektora saskiego, oddali notę
naszym w Dreźnie, że incessanter elektor nominować będzie
komisarza extra-ordynaryjnego, do ugładzenia w Warszawie
tych punktów, które nasi komisarze w Dreźnie na siebie