DZIEŁA - Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona

270 Dokumenta. — IV.
nych przyszłych, lecz do samego zaraz traktatu. Jeszcze tego
Bucholtz nie podpisał do tej godziny, więc nie mogę jeszcze
z pewnością oznajmić WPanu, czyli skutek istotny wyniknie
z tego gwałtu, który na dniu onegdajszym był użyty. Dwa
bataliony moskiewskie z armatami otoczyły zamek tak ściśle,
źe żaden z moich ludzi nawet wyjść nie mógł, aż do skończonej
o trzeciej z rana sesyi ; na początku której przyszła nota
od pana Sieversa deklarująca, źe nikogo z sejmujących nie wypuści
, póki nie zostanie podpisanem zlecenie deputacyi do
traktowania z Bucholtzem wyznaczonej, aby podpisała traktat
z nim. Jednak aż po trzech turnusach o trzeciej po północy
ta rzecz przeszła, i to z odmianami takiemi in contextu legis,
które najwyraźniej oznaczają i pamiętnym czynią całej Europie
i potomności, ten ostatni stopień gwałtu.
(Cyfrowany.)
Sievers zwlekał póki mógł, i na to zwlekanie musiał koniecznie
mieć rozkaz z góry, ale z takiem znać ograniczeniem,
żeby jednak nie zerwać jeszcze jasno z Prusakiem, bo ten
istotny gwałt Sievers dopiero wtedy wywarł, gdy już nie tylko
Bucholtz, ale ministeryum berlińskie napisało do Sieversa, zadając
mu oczywistą parcyalność.
Pisany.
Między pretekstami do tego gwałtu w téj nocie Sieversa,
był i ten, jakoby chciał przez tę asystencyą wojska moskiewskiego
i kilkunastu oficerów moskiewskich w samej Izbie sejmowej,
ubezpieczyć osobę moje przeciw jakiejsiś konspiracyi,
o której, to prawda, źe przez pięć dni po całem Grodnie gadano.
Lecz ja wysłałem delegacyę do Sieversa oznajmując mu,
źe i sesya zagajoną nie będzie, póki nie odejdzie ta asystencyą
obca, o którą ja i myśli nie miałem prosić, ani wierzyłem
przyczynie onéj. Przecie Sievers kazał ustąpić tym kilkunastu
oficerom, prócz jenerała Rautenfelda, ale potwierdził, źe nie
Listy króla do Bukatego. 271
wypuści nikogo z sejmujących, aż po podpisie; i tego dotrzymując,
okazał jawnie prawdziwy powód tego gwałtu. Dwoma
dniami przedtem, co mi przyszło mówić na Sejmie, z okazyi
owéj sceny z Podhorskim, odbierzesz WPan od pana Dzieduszyckiego,
bom kazał drukować w Warszawie po francuzku
treść mówienia mojego w owym dniu.
100.
(Rozwiązanie konfeduracyi targowickiiij.)
W Grodnie, dnia ib września I7Ç3-
Tu wczoraj stanął akt podpisany przezemnie i sejmujących
wszystkich, który rozwiązuje konfederacyą targowicką,
a zatem uwalnia kraj od obawy dalszych sancitów, i kładzie
termin Sejmowi teraźniejszemu na ostatni dzień octobra. Będziesz
WPan miał tego aktu kopią wkrótce.
Kossakowscy wszelkich sposobów używali do oddalenia
tego aktu, ale JPan Sievers przemógł.
Rządowa deputacya pilnie przyśpiesza swoje dzieło.
Na konferencyach z Bucholtzem, pomnażają się punkta
umawiane, ale jeszcze nie masz nic podpisanego. Lubo mi codzień
książę kanclerz Sułkowski ponawia upewnienie, że wkrótce
dojdzie WPana część zaległości jemu winnej od Rzeczypospolitej,
jednak ja widząc, źe się to zwleka, a nie mogąc przenieść
na sobie, żebym nie ratował jakkolwiek WPana, czynię sobie
gwałt, chociaż sam w najcięższym zostaję niedostatku. A zatem
przed końcem septembra, będzie WPanu posłany sukursik pieniężny,
acz niewielki, z mojej własności, jaki tylko teraz ja
mogę wysztukować.