DZIEŁA - Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona

376
Dokumenta. V.
. Marszałek Potocki propagował mys'1 wojny, dla dodania
ducha, lecz w głębi czuje potrzebę pokoju i mówi nawet o nim.
Lucchesini powiedział Niemcewiczowi: «Eh bien! les Polonais
vont donc contracter une alliance avec la République
française, et M. Soltyk en présente un projet à la diète».
Niemcewicz odpowiedział, iż o tern nie słyszał, i źe się nie
spodziewa podobnego wniosku od Sołtyka, któregoby w takim
razie nikt nie poparł. Lucchesini jednak powiedział na to: «Les
ministres étrangers sont trop clairvoyants pour ne pas s'en
apercevoir, et mercredi ils en instruiront leurs cours». Descorches
rzeczywiście stara się o zawarcie tego przymierza, podmawia
waryatów, którym przewodzi Sołtyk, poseł krakowski.
P. Essen dowiedziawszy się, iż wyznaczono komisarzy
dla traktowania z hrabią Lôbenem, odezwał się: «Si Ton a
quelque chose à dire à son collègue nouvellement arrivé, pour
s'acquitter des compliments dont il est chargé, on sera le maître
et on les écoutera; mais pour lui et son collègue, ils n'avaient
rien à leur dire».
Lucchesini opowiadał, źe król gorzko się uskarżał, iż go
przed wiedeńskim i berlińskim Dworami opisano, jako podszczuwacza
i obrońcę dcmokracyi, gdy on jest wbrew przeciwnych
przekonań. Lucchesini odpowiedział, iź tam sądzą
z pozorów, które do podobnych mniemań upoważniają i przypomniał
mu mieszczańskie obiady dodając, iź bywanie na nich
i zachowanie się jego nasuwa podobne podejrzenia.
Descorches często bywa u księżnej kurlandzkiéj, a ztąd
już wnoszą, iź ona mu pomaga do zawiązania przymierza
między Francuzami i Polakami; trudno jest jednak czemuś
podobnemu wierzyć.
SUà maja.
Książe wirtembergski od dnia do dnia odkłada wyjazd
do swéj komendy na Litwę; lecz teść jego, książę Adam Czartoryski,
który go do wyjazdu nagli, zapytał go nakoniec stanowczo:
czy jest Polakiem czy Prusakiem?
Dziennik Bułhakowa, 377
Z Berlina piszą, iź książę Jabłonowski obchodził uroczystość
3go maja i dawał obiad, na który następujący ministrowie
nie przyjęli zaprosin: hrabiowie Finkensztein i Schullenbut'g,
baron Alwensleben i książę Reuss.
6ji 7 maja.
Pilsztejnowi, drogmanowi polskiemu, dopiero co z Kamieńca
przybyłemu, wręczono tu dary dla nowego paszy Chocimia,
który tę twierdzę ma w imieniu Turcyi odebrać.
y\i8 maja.
Pisano ztąd do Francyi z zapytaniem: czyby rząd tamtejszy
nie zgodził się na przeniesienie ztąd pana Descorches,
a na przysłanie tu innego dyplomaty. Jako powód tego życzenia
podano: iź jakobinizm pana Descorches tak przestraszył
Dwory wiedeński i berliński, że pomimo najszczerszej chęci
zbliżenia się do Francyi, pomimo całego zaufania do pana Descorches,
musiano się tu od niego odsunąć, by nie obudzać
sąsiedzkich podejrzeń.
Król bardzo niespokojny; mówi o udaniu się na wojnę,
boi się by go tu nie zabito, gromadzi około siebie ile może
ludzi. Temi czasy obdarzył on Szydłowskiego, brata jenerałowćj
Grabowskiej i męża jéj siostry koniuszego Kickiego, dla
tego jedynie, źe ci dwaj panowie zawsze za śmiałków uchodzili.
Piatoli, który do dziś dnia nazywał ich głupcami 1 ) i bydlętami-),
na raz zrobił z nich wielkich ludzi; a oni jako krzykacze
z natury, oczywiście natychmiast zmienili zdanie i odtąd
za królem głosują.
Historyą wiadomego Zabiełły upiększają tu z dnia na
dzień, coraz to nowemi dodatkami. Powiadają, iż wyznał na
indagacyi, że go podbudził wuj jego własny, pułkownik rosyjski
Szulc; źe otrzymał już 4,000 rs., a drugie tyle miał otrzymać
') Durakami.
a ) Skotami.