DZIEŁA - Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona

194 Dokumenta. — IV.
»rego i statecznego alianta. Wybór elektora saskiego wielce
»mi się podoba. Podchlebia mi attencya króla polskiego w doniesieniu
mi tak prędkiem téj ważnej i interesującej nowiny
»o rewolucyi. Podziękuję mu sam nieodwłocznie. «
Zkądkolwiek mamy dotąd z województw wiadomości,
nigdzie o powstaniu przeciwnem nie masz podobieństwa ;
a w kilku miejscach, mianowicie w krakowskiem, wielką nawet
radość oświadczają. Rozesłańców za rewolucyą apostołujących
już wyjechało i wyjeżdża w różne strony dosyć.
Że na sesyi 10 maja Skorkowski mnie przymówił przykro,
zawołałem go przed sesyą wczoraj i rzekłem : wiem o tern,
że chcesz dzisiaj jeszcze mocniej gadać niż onegdaj, proszę cię
nie czyń tego, a proszę jedynie dla ciebie samego ; bo ani bojaźni
żadnej, ani intencyi odmienienia aktu rewolucyi nie ma
ani we mnie, ani w nikim z tych, którzy ją wykonali. Ale
żal mi widzieć w tobie człeka młodego, utalentowanego, a który
podaje się na opinią, że chce gadać daremnie, tylko żeby
gadać.
Notandum że się Skorkowski spowiadał jak na śmierć
gotujący się, i publicznie mówił, że chce stać się ofiarą, wywołując
na siebie ressentiment Sejmu. Przecie na końcu usłuchał
mojej rady i owéj zapalczywej oracyi nie wyrzekł. Mielżyński,
który chciał się bardzo rwać, po sesyi, po staremu
przyszedł do mnie i wygadawszy się skończył na tern, że chce
odtąd zupełnie mnie się trzymać. Na sesyi 12-go, wnosili nawet
nasi, że mnie do śmierci zupełnie wolny wybór senatorów ma
zostać, ale że następnym królom sejmiki podawać mają dwóch
kandydatów do każdej senatoryi, a król ma wybrać ; i dodali,
źe przez to nie łamie się akt rewolucyi, bo tam jest tylko
powiedziane, źe król nominować będzie bez dodatku, czy zupełnie,
czy z pomiędzy kandydatów. Tudzież zmodyfikowali jus
agratiandi mówiąc, źe przyszły król mógłby kogo kazać zabić,
a zabójcę pardonować. Dodano tedy, że zabójstwa wszelkie,
a mianowicie zasadzkowe i zdradne excipiuntur od pardonowania.
I na to ja zezwoliłem i dla siebie.
Listy króla do Bukatego. 195
Na sesyi 12-go urządzono takoż, że senatorów świeckich
będzie tylko tyle ile sejmików, to jest stu dwóch, po wymarciu
nad tę liczbę będących. Zresztą przeformowano całą pierwszą
połowę seksternu rządowego pod tytułem Sejm, stosownie
do aktu rewolucyi, turnusem nawet sekretnym stu przeciwko
dwudziestu.
Na sesyi wczorajszej przeczytano tylko drugą połowę
tegoż urządzenia sejmowego. Przez dziś i jutro, trzeba będzie
tę drugą połowę zupełnie przeformować, bo jest wydrukowana
przed rewolucyą i wcale z nią niezgodna.
Na sesyi wczorajszej, ci, którzy mienią, że przez to zmartwią
pryncypalnych autorów rewolucyi, wnosili żwawo, aby ze
zlecenia Sejmu, marszałkowie konfederacyjni pisali do Małachowskiego
kanclerza, perswadując mu koniecznie, aby się wrócił
do urzędu, dając temu pozór najpopularniejszy jednoczenia
umysłów. Dwóch tylko temu się sprzeciwiło : Skorkowski antirewolucyonista
i Sokolnicki żarliwy rewolucyonista. Pierwszy
zawile ale figlarnie chciał wystawić niby opresya sejmową
w przymuszaniu obywateli do przyjęcia nazad ministeryum
które złożył, jak sam pisał dla niezdrowia. Sokolnicki wyrzekł
po prostu, że te komplementa sprawią tylko zwłokę dopełnienia
ministeryów, a przeto uformowania Straży istotnie prędko
potrzebnej.
Jednak trwały żądania liczne i żwawe o ten krok pochlebny
dla Małachowskiego. Nakoniec i jam powiedział, że zawsze
mam i mieć będę za szczęście, znajdować w sejmujących stanach
potwierdzenie własnych moich czynów, ponieważ i teraz
i wprzód ja sam pisałem do Małachowskiego, aby się do
urzędu wrócił.
Et factum. List poszedł obu marszałków konfederackich
do Małachowskiego. Responsu nie spodziewam się prędzej aź
na dzień 17 praesentis. Jeżeli respons będzie négative, ułatwią
się jeszcze tutejsze układy wakansowe. Jeżeli będzie affirmative,
będzie korzyść ta, źe upadnie mniemanie o jednym znacznym