DZIEŁA - Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona

378 Dokumenta. — y.
po dokonaniu zbrodni; ie wykonał przysięgę na krzyż iż obietnicy
swej dopełni; że jednak ksiądz na spowiedzi wytłumaczył
mu, iź przysięga taka nie obowiązuje, i namówił, by jechał do
Warszawy i tam przyznał się do wszystkiego królowi. Bez
względu, że w tern wszystkiem niema słowa prawdy, od tej
pory król nie przyjmuje nikogo z nieznajomych ] ) i z pokojów
nie wychodzi 2 ) inaczej, chyba poprzedzony przez kamerdynerów
i paziów, którzy upatrują, czy się kto na drodze nie zaczaił.
Liczą tu wiele na projektowaną ustawę o greckiej hierarchii,
za pomocą której mają nadzieję całe duchowieństwo
greckie przyciągnąć w razie wojny na swoją stronę. Utrzymują
równie wciąż, iź nie trudno będzie doprowadzić do rewolucyi
i wojny wewnętrznej w samejźe Rosyi; przez co mają nadzieję
nietylko rozszerzyć w tamtą stronę zabór, ale i wiele szkód
zadać Rosyi.
Wskutek uchwały o Gotowości do obrony ma tu być wydany
uniwersał nakazujący: przyłączenie do armii narodowej
milicyj utrzymywanych na pańskich dworach i sekwestracyą
majątków tych właścicieli, którzy się z nieprzyjacielem łączą.
Otrzymano wiadomości z Ukrainy, że armia rosyjska gromadzi
się pod Dubossarami i Soroką; a z pod Kijowa donoszą,
że wojska rosyjskie mają wkroczyć do Polski od strony
Wasilkowa około 16go maja i że marszałek Rumiancoff wymówił
się od przyjęcia dowództwa nad korpusem idącym do
Polski.
Do Litwy pisano do niejakiego Sulistrowskiego, wielkiego
przyjaciela ś. p. księcia Radziwiłła, by na wszystko miał
baczne oko.
Sj/Q maja.
Marszałek Małachowski otrzymał listowną wiadomość, że
hetman Branicki przed powrotem do Warszawy, ma się za-
') Nie smotria na siju baśń, Korol nie prinimajet odnako s towo wremieni
nikowo nieznakomawo.
') I z zamkie nie wychodit...
Dziennik Bułhakowa. 379
trzymać w Białej-Cerkwi, i źe tak on jak i Potocki (Szczęsny)
kazali uzbroić wszystkich swoich kozaków: «Tant mieux (rzekł
marszałek Potocki), nous les aurons avec armes et bagages» ;
(postępowanie jednak Branickiego rodzi tu niepokój).
Zimne obejście się hrabiego Lobena, nie podoba sic tutejszym
przywódzcom; pomimo iź go zasypują pytaniami, nie
zdołali oni otrzymać jasnej odpowiedzi; mówią o nim: «le marbre
est plus chaud que lui» 1 ).
Księciu wirtembergskiemu posłano do Wołczyna przez
kuryera rozkaz, by jak najprędzej przywiózł do Nieświeża lub
do obozu, który ma być założony między Olitą i Grodnem,
18 armat i 300 centnarów prochu, które się znajdują w wileńskim
arsenale.
Na drodze z Kijowa do Białej-Cerkwi, o trzy mile od
Wasilkowa, zgromadzono trzechtysięczny polski korpus, pod
rozkazami jenerała Kościuszki. Korpus jenerała Wielhorskiego
rozstawiony został o cztery mile od mołdawskiej granicy, z rozkazem
stawiania oporu wkraczającym wojskom rosyjskim. Kwatera
księcia Józefa Poniatowskiego ma być o milę od Winnicy.
Wydano rozkazy dla ufortyfikowania Połonnego i posłano tam
Sierakowskiego i Hekela, oficerów z korpusu inżynierów.
W Poniedziałek, lOgo, na Sejmie będą czytali rosyjską
deklaracye. Na dziś zwołana ogromna rada do podkanclerzego
Kołłątaja. Mają tam traktować wiele kwestyj, ale między in-
') Misya hr. Loben była aktem tak nieszczęsnym jak cala polityka elektora
w sprawie sukcesyi. W oczach Polaków niewtajemniczonych w stan
sprawy, mogła ona uchodzić za dowód kończących się o następstwo tronu negocyacyj
; przed sąsiedniemi zaś Dworami była przedstawiana za prostą grzeczność
elektora, który wyprawieniem do Warszawy nadzwyczajnego komisarza,
chciał Stanisławowi Augustowi wywzajemnić się za przysłanie ks. Czartoryskiego
do Drezna. Dwór petersburski urzędownie był przez posła saskiego uprzedzony
(21 kwietnia), że hr. Lôben «n'est chargé d'aucune négociation, et que lors
même qu'on lui donnerait des éclaircissements sur ces points (touchant la succession),
il ne pourrait entrer en discussion sur ce sujet, se réservant seulement
d'en rendre compte à l'Électeur à son retour. «(Depesza hr. Loos do p. Volkersamb;
cfr. Hermanna Ergànziingsbanif, s. 264).