DZIEŁA - Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona

56 Dokumenta. — I.
chała to o com ja go prosił; ponieważ effective wyliczył księcit
Michałowi sześć tysięcy rubli, dlatego że wówczas, kiedy konwencya
o suchą granicę polską z Nowo-Serbią stawała, zabrane
na rosyjską stronę kawał dóbr smilańskich, które Xawery Michałowi
bonifikować obowiązał się. Otóż to teraz effectuatum.
Więc można i marszałka Raczyńskiego informować o tej mojej
dla księcia Michała skutecznej pomocy. Juź teraz Deboli musiał
stanąć w Petersburgu ; dowie się Gołuchowski od niego,
że w Kaniowie innych orderów nie rozdałem w Moskwę nad
te : czerwone arcybiskupowi połockiemu Lissowskiemu, biskupowi
Beniesławskiemu , Holguskiemu prewoditelowi mohilewskiemu,
na wyraźne żądanie imperatorwćj. A błękitne takoż na
żądanie imperatorowej: Mamonowi ; — z mojej zaś woli : generałowi
Engelhardt, i samej imperatorowéj. NB. Engelhardt siostrzeniec
Potemkina, jest ten, którego mi imperatorowa za
generał-adjutanta przydała, podczas bytności mojej na Dnieprze.
Leduchow.ski starosta włodzimirski i Sanguszkowie powiadali
mi, że ambasador przejeżdżając przez Zasław, powiadał
im głośno i pozwalając cytować siebie, że powinni teraz wszyscy
Polacy znać, że imperatorowa jest istotną przyjaciółką Polski
a osobistą króla, i że pan marszałek Potocki, pan hetman
Branicki i wojewoda ruski, powinni znać, że ich postępków
na ostatnim sejmie wcale nie aprobuje.
r—
KRÓL DO KICIŃSKIEGO.
(Zly humor Stackelberga po powrocie do Warszawy).
2g maja rySj.
Soli.
Obchodzi mnie to coś WPan w swoim soli do mnie
napisał o tern, że ambasador nie w swoim sosie. Mogą tego
być różne przyczyny. Najpierwsza ta , że i nudy i upokorzenia
i różnych niewygód doznał w Kijowie dosyć; i lubo impera-
Korespondencya króla z Kicińskim.
°rowa odprawiając go, niby mu dała nadzieję jakichsiś do-
•ych dla niego wiadomości, jako przez Bezborodkę mianyeh
y° jemu opowiedzianych, jednak skończyło się i to tylko na
Rzecznych słowach ogólnych, o czem mi sam powiadał w Kaniowie
i na tabakierce z portretem tak mało ubogaconym, że
J e J nawet pokazywać nie miał ochoty. A tymczasem 17.000
a ' u gu u Teppera tkwi, bez opłacania nawet prowizyi od trzech
at - To może być gruntem smutku jego. Może też i gdańska
ne g°cyacya z Berlinem nie idzie podług myśli. Może też mu
^ało humor, że książę prymas nie chciał mu dać na piśmie
re lacyi rozmowy mojej z cesarzem. Zgaduję ja powód księcia
Prymasa, to jest: żeby przez sam dwór rosyjski, plotka się
n ' e zrobiła u cesarza na nas. Na to, ja tak myślę: najprzód,
źe sam cesarz zapewne inaczej nie sądzi, tyłko że za jakąś
Piecie relacyą tej rozmowy mojej musiałem dać do dworu
r °syjskiego ; znać nawet, że tak myśli podług ścisłych konnexyj
ïïtoich, kiedy mi mówił o tern, źe od Polski niczego już nie
c hce brać: »Mais l'Impératrice doit vous en avoir avoir assuré
d avance«. — Teraz sam gada, źe komunikując na piśmie reac
>"ą tej rozmowy, pewniebyśmy nie włożyli téj szczególności,
" cesarz winę podziału Polski zrucił na Moskwę z Berlinem,
-^oje się wiec, aby w dalszych okazyach ambasador, tej odmownej
przez księcia prymasa komunikacyi, nie wziął za prétest
urazy swojej jakiej do nas. A i to prawda, źe mógłby
ar nbasador, dobrze i u swego dworu użyć dla nas tćj mojej
°dpowiedzi danej cesarzowi: iż bojaźnie Ichmościów malkontentów
o moje niby zamysły na wolność, zapewne nie są prawdziwe,
tylko służą za pretext i złoczynności ich przeciwko
mnie i wzywania jego samego.
Kiedy dokładem i moich pieniędzy dorobi się dla ambasadora
nabycie domu Ponińskiego, to aboż to przeważy
11 niego chytre poddawania insze? Dobrze jest, że się on wybiera
na mieszkanie w Jabłonnej. Zabawa u niego wiele może.
57