DZIEŁA - Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona

306 Dokumcnta. — V.
avons l'exemple de l'Angleterre, dont le roi dépense chaque
année des sommes considérables pour son élctorat de Hanovre,
et si les Anglais avaient à recommencer, ils ne seraient
pas si sots de le laisser en Etat séparé». O księciu Adamie
powiedział on: «11 lui est impossible de revenir. Enfin, si les
choses réussissent, les Polonais devraient une reconnaissance
éternelle à la politique prudente de Leopold». Piatoli myśli
o Saksonii w odmienny nieco sposób, wczoraj on mówił: «Dieu
garde qu'on insiste sur l'incorporation de la Saxe, qui se fera
ensuite d'elle-même et naturellement. D'ailleurs dans ce moment,
la Prusse qui nous en sépare, ne nous permet d'y songer.
C'est au temps et non aux négociations d'amener cette réunion».
Z tego i tym podobnych odzywań się, zarówno jak i ze
ścisłych stosunków z Dworem wiedeńskim, o których ciągle tu
głoszą, wnosićby należało, iż marszałek Potocki nie zapomina
o pretensyach do Szlązka, i że ma może nawet w tym względzie
obietnicę od króla, który pragnie pozyskać sobie cesarza
bodaj na dwa miesiące, przez ten czas może on bowiem przyprowadzić
do skutku wiele zamiarów. — Przywódzcy tymczasem
nie tracą nadziei przyprowadzenia do skutku poczwórnego
przymierza i na niem szczęście Polski budują, chociaż
trudno przypuścić by cesarz mógł się pogodzić z królem pruskim
inaczej jak kosztem Polski i z jéj uszczerbkiem.
io\2i lutego.
Otrzymując coraz to pomyślniejsze wieści z sejmików i widząc
że usposobienie narodu przychylne jest nowej konstytucyi,
wnoszą tu, iż ministrowie i urzędnicy, którzy jéj byli przeciwni,
będą musieli opuścić posady. Król i marszałek nie posiadają
się z radości.
I2JHS lutego.
Król przesłał saskiemu ministrowi Essenowi rejestr sejmików.
Rejestr ten, który król nie tylko sam redagował, ale
uwagi na nim pisał własnoręcznie, dzieli sejmiki na następujące
Dziennik Bułhakowa 307
kategorye: 1) sejmiki, które wykonały przysięgę na konstytucyą;
2) które wysłały dziękczynne deputacye; 3) które
uchwaliły dziękczynne listy; 4) które wydały laudum, t. j. podpisały
akt uznający konstytucyą, i nakoniec 5) które się w téj
materyi biernie zachowały. Rejestr ten zawiera wiadomość
o 48 sejmikach; na tę liczbę przypada tylko ośm nieadnotowanych.
Wczoraj otrzymano od Debolego wiadomość, którą
z wielką radością rozgłoszono, że w Petersburgu, gdy się rozeszła
wiadomość o sprawie Potockiego i Rzewuskiego, powiedziano:
«La nation polonaise a acquis de l'énergie; nous ne
saurions la traiter si légèrement».
o
JSJ24 bitego.
Ruch pomiędzy wojskami polskiemi nie ustał, oficerowie
•opuszczają domy i z rodzinami się żegnają, jakby szli na wojnę.
Tu jednak już sądzą, że wojska rosyjskie nie będą przechodziły
przez Polskę.
Książe Józef Poniatowski, któremu król chce oddać stopień
jenerała artyleryi, wakujący od czasu odsądzenia odeń
(Szczęsnego) Potockiego, bardzo źle się odzywa przeciw drugiemu
do tegoż stopnia kandydatowi, Stanisławowi Potockiemu
i wyraźnie szuka z nim pojedynku. Król usiłuje tę zwadę między
nimi zagodzić, lecz postępowanie księcia Józefa może oziębić
stosunki między rodzinami Potockich i Poniatowskich.
/./•?,- lutego.
Wieści głoszone tu o drezdeńskiej negocyacyi księcia
Adama Czartoryskiego tak są pełne sprzeczności, iż nie zasługują
na powtórzenie; to jedno można za pewne uważać, że
mu dano piśmienną odpowiedź, z której Dwór tutejszy nie
jest zadowolony. Książe Czartoryski ma ztamtąd wraz z siostrą
swoją księżną Lubomirską jechać do Wiednia, jakoby dla
śledzenia kroków Bischofswerdera a pod pozorem familijnych
interesów.