Znakovi vremena 6 - Ibn Sina

sebe sve političke apsurde. Problem je u tome da su oni kruto nacionalizirani, odnosno u nacionalnom
smislu privatizirani. Postavlja se pitanje gdje je geo-politički Bosna i Hercegovina? Zašto u njoj ne važe
evropski nacionalno politički pravni standardi? Kako shvatiti nekompatibilnost evropskog političkog
humanizma nacija i građana i BH političkih okriva? Daytonsko političko ustrojstvo ima veoma nepovoljne
posljedice po Bošnjake u svakom pogledu. Sužen je geografski prostor na kojem su Bošnjaci kroz cijelu
noviju historiju bili većinsko stanovništvo. Na prostoru na kojem su izvršena najmasovnija etnička
čišćenja, izvršen genocid predratno većinsko stanovništvo je pravno politički diskriminirano. Oduzeto mu
je pravo političkog subjekta, kvislinsko kolaboracionistički element je nagrađen, rezultati rata su
međunarodno priznati i legalizirani, tako da se sva međunarodna politička aktivnost svela na privođenje i
suđenje ratnim zločincima, kao onima koji su prekoračili okvire i granice međunarodnog ratnog prava. Da
bi se stvorila slika međunarodne neutralnosti Srbi su, što tako obespravljeni i politički diskriminirani na
prostoru drugog bosanskohercegovačkog entiteta. Pravna nejednakost građana i nacija u Daytonskoj
Bosni i Hercegovini implicira dalje nacionalno zatvaranje, nacionalnu isključivost, kulturnu i vjersku
netoleranciju, što stvara povoljan osnov političko nacionalnog radikalizma. Nacija suzava svoje političko
biće, ne doživljava državu kao svoju instituciju u punom i potpunom smislu, okreće se sebi, zatvara se, s
tendencijom da postane kulturna zajednica svojih pripadnika. Iz nacije kao političke zajednice nastaje
nacija kao kulturna zajednica. Umjesto da se otvori i odvija proces nacionalne emancipacije i
međunacionalne integracije otvaraju se i jačaju obrnuti kako nacionalni tako i međunacionalni procesi i
to, da apsurd bude potpun, u veišenacionalnoj državnoj zajednici. U takvim okolnostima država nije
medij međunacionalne integracije, identifikacije niti nacija niti građana. Jednostrano povezivanje
bosanskohercegovačkih entiteta sa susjenim jednonacionalim država, Federacije BiH sa Hrvatskom a
Republike Srpske sa Srbijom, ne čini samo Bošnjačku nacionalnu politiku zavisnom od Hrvatske, već isto
tako zahtijeva i proizvodi umjesto političkih, kulturološke sadržaje Bošnjačke nacionalne svijesti. Jačanje
introvertnih kulturoloških sadržaja Bošnjačke samosvijesti dobija dodatne impute u širem evropskom,
kršćanskom okruženju. Sa tog aspekta posmatrano, Bosansko pitanje postaje, prije svega, pitanje odnosa
Evrope prema islamu, i to unutar same Evrope. Ako je suditi o budućnosti tih odnosa s obzirom na
njihovu prošlost onda Bošnjaci moraju biti zabrinuti. Ne ulazeći u historiju tog odnosa podsjetimo samo
na neke činjenice: kvalitet prijevoda i način tumačenja časne knjige Kur’‘an od 13. do 18. stoljeća u
Evropi, odnos Evrope prema islamu na prostoru današnje Španije, broj i žestina krstaških ratova, odnos
Evrope prema genocidu u BiH 1992-1995., odnos Evrope prema Albancima muslimanima na Kosovu itd.
Daytonskim ustrojstvom nije ukinuta politička pretpostavka nacionalne homogenizacije tao da politička
pluralizacija ne rezultira međunacionalnom kooperacijom. Dolazi samo do nacionalne političke
pluralizacije tako da su lijeve političke partije u osnovnim političkim stavovima bliže desnim nacionalnim
političkim paartijama nego što su međusobno. Npr. ni socijalisti ni liberali Republike Srpske ne zalažu se
za jednakopravnost svih naroda Bosne i Hercegovine na cijelom prostoru BiH.