Rapport final de l'étude: Remèdes juridico-institutionnels pour une ...

huizenblokken in de maas wordt vermeld onder rubriek V/T, zijnde de vloerterreinverhouding. Het tweede
ontwerp van G.B.P. legt een strikt quotum voor kantoor per maas en laat niet langer afwijkingen toe door
de uitwerking van een B.B.P. Het G.B.P. stelt een nieuwe berekeningswijze voor door niet langer te
verwijzen naar de oppervlakte van het huizenblok. De oppervlakte staat thans in verhouding tot de
bebouwbare vloeroppervlakte van het huizenblok met in achtneming van de dichtheid ervan: de
toelaatbare kantooroppervlakte vormt aldus een percentage van de bebouwbare vloeroppervlakte per
huizenblok die in de mazen zijn gegroepeerd Bepaalde kantooroppervlakten werden eveneens niet
meegeteld (zie eerste ontwerp G.B.P.). Het gaat om kantoren bij handelszaken, productieactiviteiten en
uitrustingen van collectief belang of van openbare diensten alsmede de ambassades en de vrije medische,
paramedische beroepen die door het ontwerp van G.B.P. als een uitrusting worden beschouwd.
De verantwoording voor de nieuwe berekeningswijze is dat de techniek van vloer- terreinverhouding zoals
vastgesteld in het vorige gewestplan (voor ieder huizenblok werd een toelaatbare kantooroppervlakte in
m2 bepaald), nadelen vertoonde die verband hielden met de heterogeniteit van het Brusselse wegennet en
met de dichtheid van de bouwstructuur 352 .
De parlementaire voorbereiding verantwoordt dit door te stellen dat: « wanneer bijvoorbeeld een
aanzienlijke kantooroppervlakte toegelaten wordt in grote, maar weinig dichte huizenblokken, konden
aberante en weinig pertinente toestanden ontstaan op het vlak van de stedenbouw. Een huizenblok in
de tweede kroon kon een kantoor potentieel toegewezen kunnen krijgen (sic) dat niet in verhouding
stond met de bouwcapaciteit ervan. Daarentegen hadden de kleinere huizenblokken slechts een gering
potentieel zelfs indien deze dicht bebouwd waren. Daarnaast is bij het gebrek aan een geactualiseerde
feitelijke toestand onmogelijk om het kantoorpotentieel van een huizenblok, dat steeds opnieuw
berekend moest worden, snel en duidelijk te achterhalen ».
In de nieuwe berekeningswijze wordt het beschikbare kantoorpotentieel in de maas verkregen door het
verschil van de toelaatbare kantoren en de bestaande kantoren. De maximale percentages voor de
potentièle vloeroppervlakte van het huizenblok dat bestemd kan worden voor kantoren werden voor elk
van de gebieden als volgt vastgelegd:
_ 0,5 % voor het woongebied met residentieel karakter,
_ 4% voor het typisch woongebied,
_ 10% voor het gemengd gebied,
_ 15% voor de sterke gemengde gebieden.
) De verschuiving van de kantooroppervlakten door de plannen heen.
Kantooroppervlakten in gemengde gebieden* (in m2/ onr. goed) 353
352 Bijlage twee bij het ontwerp van G.B.P methodologische nota, blz. 32803.
353 Inter-Environnement Bruxelles (ed.), “PRAS: l’avis d’Inter-Environnement Bruxelles”, Bruxelles en
mouvements, n° 21, 16 décembre 1999, 2.