Rapport final de l'étude: Remèdes juridico-institutionnels pour une ...

De gewesten zijn bevoegd voor de regelgeving inzake de activiteiten van het taxivervoer
krachtens artikel 6, § 1, X, 8 ste van de Bijzondere Wet tot Hervorming der Instellingen
Door de bijzondere wet van 16 juli 1993, werd het verhuren van auto’s met chauffeur aan
artikel 6, § 1, X, 8 Ste van de Bijzonder Wet Hervorming Instellingen toegevoegd. Hierbij
werden de woorden “taxidiensten” vervangen door de woorden “het taxivervoer en het verhuren
van auto’s met chauffeur”.
De afdeling wetgeving van de Raad van State had naar aanleiding van een voorontwerp van
ordonnantie ingediend door de executieven van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest tot wijziging
en aanvulling van de wet van 27 december 1974 betreffende de taxidiensten geoordeeld dat het
gewest krachtens de wet van 8 augustus 1980 geen bevoegdheid had om de bedrijven voor de
verhuur van auto’s te reglementeren daar ze geen taxibedrijven zijn 48 . Hierdoor ontsnapten de
bedrijven voor verhuur van auto’s met chauffeur aan elke reglementering, daar geen enkele
instantie bevoegd was. 49
De reglementering inzake toegang tot het beroep en tot de markt van ondernemer van nationale
en internationale personenvervoer over de weg (inhoudende de vereiste inzake
vakbekwaamheid, betrouwbaarheid, borgtocht en andere kwaliteitseisen inzake voertuigen) 50
blijft tot de bevoegdheid van de federale overheid. De federale overheid is eveneens bevoegd
voor de afgifte van nationale en internationale vervoervergunningen en van bewijzen van
beroepsbekwaamheid. Deze bevoegdheid blijft evenwel beperkt tot de algemene
standaardisering, tot omschrijving en de politie van het vervoer van personen tegen vergoeding
over de weg. 51 De federale overheid blijft bevoegd inzake de technische voorschriften en
veiligheid van voertuigen. Deze bevoegdheid omvat eveneens de kwaliteitseisen inzake
voertuigen. 52 De controles waaraan de taxi’s onderworpen worden en het bepalen van de
maximale ouderdom van een taxi behoren tot de normen inzake technische voorschriften. De
taxameters vallen eveneens onder de federale bevoegdheid van de metrologie (artikel 6, § 1,
VIde, 5 de lid, 9 de Bijzonder Wet Hervorming Instellingen ) 53 .
De gewesten zijn bevoegd om de op de voormelde diensten toepasselijke tarieven vast te
stellen, in zoverre zij niet ingaan tegen de federale bevoegdheid inzake prijsbeleid (artikel 6,§ 1,
Vide, 5 de lid, 3 de , Bijzonder wet hervorming instellingen). Het federale
bevoegdheidsvoorbehoud “kan evenwel niet zo ver rijken dat de gewesten de bevoegdheid
wordt ontnomen om de tarieven vast te stellen van de diensten die deel uitmaken van aan
hen toegewezen aangelegenheden. Het betekent dat de gewestelijke overheid, bij de
vaststelling van de tarieven, rekening moet houden met het algemene prijsbeleid dat door
de federale overheid wordt gevoerd” 54
48
R.v.St., afd. wetgeving, L.21.739-9, 23 december 1992.
49
Parl. St. Senaat, 1992-93, nr. 558-5.
50
Parl. St. Kamer, B.Z. 1988, nr. 516-1, 17.
51
Parl. St. Senaat, B.Z. 1988, nr. 405-2, 117.
52
J. THEUNIS,” Openbare Werken en Verkeer: de bevoegdheidsverdeling in het federale Belgiè”, o.c., p.
52.
waarbij hij verwijst naar artikel 6, § 4, 3 de Bijzonder Wet Hervorming Instellingen en naar : Parl. St. Kamer,
B.Z. 1988, nr. 516-1, 17.
53
R.v.St., afd. wetg., L. 22.414-9, 10 mei 1993 (onuitgegeven).
54
Arbitrage Hof, nr. 56-96, 15 oktober 1996, B.S., 31 oktober 1996, Overwegingen B.20. en B.21.