CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

96 HENRICUS HOLLMANN
wens vervuld, waarmee Hollmann de bewuste brief besluit:
,,God geve, dat de communiteit van Diest nu eens een flinke
prior moge verkrijgen, een prior krachtig naar het^lichaam en
kalm, bedaard, goed maar krachtig van wil en ziel".
Intussen bracht de keuze van Honhon te Diest een ingrijpende
verandering teweeg in St.-Agatha. De moeilijkheden te Diest
moeten wel zeer groot zijn geweest om Honhon te bewegen de
keuze terstond te aanvaarden, waarschijnlijk hierbij aangemoedigd
door prior Hollmann ; ook het hoofdbestuur der orde zal
geen andere en betere uitweg hebben gezien. Voor de theologische
opleiding te St.-Agatha betekende echter het heengaan van
Honhon een zwaar en voorlopig onvervangbaar verlies.
Hoe heeft men de hierdoor ontstane leemte aangevuld ?
Omtrent officiele benoemingen voor een professoraat in een of
beide van de door Honhon gedoceerde vakken vindt men in de
eerste jaren na 1893 geen aanwijzingen. De verklaring zal wel
zijn, dat ook hier weer van de nood een deugd moest worden
gemaakt. Er was op de zich uitbreidende colleges van Maaseik
en Uden voortdurend vraag naar nieuwe krachten, en van de
andere kant was het aantal daarvan in die jaren maar zeer
bescheiden : nooit meer dan drie, en in 1895 en 1898 zelfs geen.
Zodoende zag men zich toen, en nog geruime tijd daarna, genoodzaakt
om fraters na hun diakenwijding of zelfs daarvoor
als leraar of surveillant aan die colleges te benoemen. Daar kon
men dus geen geschikte personen afstaan, ten minste voorlopig
niet; eerst later komen daar tot dit werk bekwame mensen vrij.
Ook de communiteit van Diest, ofschoon er toen nog twaalf
priesters toe behoorden, kon hier geen uitkomst bieden ; men
had de mensen daar zelf veel te hard nodig. Vooreerst al, omdat
het huis sinds oktober 1885 tot filosoficum der orde bestemd
was ; eerst in 1918 zou er een afzonderlijke opleiding voor de
Nederlandse fraters definitief tot stand komen. Dat vergde yerschillende
personen, die met het onderricht en de geestelijke
vorming der fraters waren belast, en hun aantal was waarlijk
niet overdreven. Jacobus van de Geer doceerde de filosofie,
Franciscus de Bie fysica en Frans, Honhon kerkgeschiedenis,
H. Schrift en aan de tweedejaars filosofen bovendien theologia