CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

WASSEND GRAAN : 1910-1919 157
Duitse dan van een Franse overwinning. De Duitse katholieken
hadden de Kulturkampf over het algemeen goed en eensgezind
doorstaan. In de jaren die aan de wereldoorlog voorafgingen
hadden zij zich, zowel politiek als sociaal, sterk georganiseerd.
Hun trouw en strijdbaar geloof wekte de beste verwachtingen
voor de Kerk. En de Duitsers, die zich in de loop der jaren als
katholieken in Nederland gevestigd hadden, gaven over het
algemeen een goed voorbeeld van geloofsbeleving. Germania
docet werd een graag gehanteerde leus onder de Nederlandse
katholieken. Zeker van het officiele Frankrijk werd daarentegen
weinig goeds verwacht. De felle kerkvervolging door de oud-
seminarist Combes, met de verbanning der kloosterlingen en de
inbeslagneming der kerkelijke goederen, lag nog vers in het
geheugen. En men ergerde zich aan de verdeeldheid der Franse
katholieken onderling. Natuurlijk was een dergelijk geestelijk
beeld van Frankrijk sterk vereenvoudigd, en daarom ook onnauwkeurig
en zelfs eenzijdig. Frankrijk was ook toen niet enkel
maar een haard van ongeloof en zedenbederf. Er leefde een
krachtig katholiek reveil op godsdienstig en wetenschappelijk
gebied, een grote ijver voor het binnenlands apostolaat en dat
in de missiegebieden. Maar in zulke gevallen is het gros van
ons, mensen, zeer geneigd om enkel in zwart en wit te denken.
Het mist de nodige kennis van zaken en het juiste onderscheidingsvermogen.
Er zijn ook onbewust veel gevoelsargumenten
in het spel. En men staart zich gemakkelijk blind op feiten, die
het meest de aandacht trekken en de gemoederen in beweging
brengen.
Onder gelijke omstandigheden zou de voorkeur van talrijke
Nederlandse katholieken ook in Belgie door velen zijn gedeeld.
Maar de situatie lag daar thans volkomen anders. De wederrechtelijke
inval en bezetting door de Duitsers had daar reeds
veel leed, verliezen aan mensenlevens, vernieling en schade veroorzaakt.
En het einde van de ellende was nog niet te zien.
Bovendien, stond hier niet het nationale voortbestaan op het
spel ? In deze oorlog kon Belgie niet anders dan zijn lot verbinden
met dat van Frankrijk. Dat was niet alleen een kwestie
van eer en plicht, maar van strijd om het bestaan. Met recht kon
men in Belgie verlangen, dat vreemdelingen die er vertoefden,