CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

HET MILIEU TE SINT-AGATHA 105
schetsen van het milieu te St.-Agatha, waarin Hoogwaardig Heer
meestentijds vertoefde. Uitgebreider willen wij ons vervolgens
bezighouden met zijn betekenis voor het bestuur der orde in haar
geheel. Vooral hierop zal de nadruk dienen te worden gelegd.
Wij hopen er in te slagen een bevredigend overzicht te geven
van de activiteiten die tijdens zijn generalaat werden ontplooid
en van de rol die hij persoonlijk daarin heeft gespeeld. Tevens
zal worden gestreefd naar een verantwoord beeld van zijn geestelijk
leiderschap, als bevorderaar van het geestelijk leven en
handhaver der kloostertucht. Want dit zijn zaken, die hem ten
slotte nader en dieper ter harte gingen dan enkel maar de uiterlijke
aanwas der orde. Hij was er immers sterk van overtuigd,
dat de laatste nooit ten koste van hogere waarden mocht worden
nagestreefd.
Henricus Hollmann was prior te St.-Agatha, toen hij tot
magister generaal werd gekozen. Aangezien hij niet van woonplaats
veranderde werd St.-Agatha, dat reeds op het generaal
kapittel van 1856 tot het moederhuis der orde was verheven,
tevens de zetel van het generalaat. Ook onder zijn beide opvolgers
zou het dit blijven tot 1956, toen het generalaat naar
Amersfoort werd overgeplaatst.
Vanaf de aanvang van zijn noviciaat in September 1870 tot
aan zijn dood op 28 mei 1927, dus bijna zestig jaren, vertoefde
hij in dit klooster. Het spreekt vanzelf, dat hij met deze omgeving
vergroeid raakte en er op zijn beurt het typisch stempel
van zijn persoonlijkheid op heeft gedrukt.
Van 1899 tot 1918 bleef hij als magister generaal tevens prior
van St.-Agatha. Toch zou het onjuist zijn om in het handhaven
van deze combinatie een bewijs te zien, als zou Hollmann niet
van zins geweest zijn het prioraat te laten varen. Uit het verslag
van het definitoriaal kapittel, dat ongeveer een jaar na de
generaalskeuze op 1-3 april 1900 te St.-Agatha plaats vond blijkt,
dat hij wel degelijk het plan daartoe koesterde. Het definitorium
geeft hem echter de raad om hiervan af te zien en passief af te
wachten wat er gebeurt. Wij komen hierop aanstonds nader
terug.