CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

186 HENRICUS HOLLMANN
in de volksmond heette, tot de rode paus. Als zodanig heeft hij
zich enorm veel verdiensten voor het missiewerk verworven.
Ook de kruisheren danken aan zijn initiatief, dat de orde thans
de missioneringsarbeid als een van haar voornaamste taken mag
beschouwen.
4. Nieuwe stichtingen
Missiewerk in Congo
A. van Asseldonk studeerde sinds 1918 te Rome aan het
Angelicum, waar hij in 1919 de doctorsgraad in de theologie
behaalde. Hij was gehuisvest in de procure van St. Sulpice. Op
vastenavond van dat jaar begaf hij zich naar het paleis van
kardinaal van Rossum, met geen andere bedoeling dan de kardi-
naal een ,,zalige vasten" te wensen. Tijdens het gesprek vroeg
de kardinaal, of de kruisheren ook aan missies deden. ,,Wat
bedoelt u, Eminentie, volksmissies of missies in den vreemde ?"
,,Neen, ik bedoel in de missielanden." Daarop antwoordde van
Asseldonk : ,,Neen, Eminentie, aan eigenlijke missies hebben we
nog nooit gedacht. Maar ik geloof zeker, dat er verschillenden
zullen zijn, die dat graag zullen doen." 7 Van Asseldonk haastte
zich dit nieuws aan Hoogwaardig Heer bekend te maken. Diens
schriftelijk antwoord was in ieder geval geen weigering. Het
eindigde aldus : ,,Tot zoo'n belangrijke zaak zou ik toch nooit
het initiatief durven nemen. Wat anders zou het zijn als de
Propaganda beroep zou doen op de Orde/' Met andere woorden,
Hoogwaardig Heer stelde de diensten der orde ter beschikking
voor het missiewerk, wanneer de kardinaal daarop een beroep
wenste te doen. Het plan, dat de kardinaal voor de geest zweef-
de, was het volgende. Het missiegebied der witheren in Congo
moest verdeeld worden en de ene helft aan andere missionaris-
sen worden afgestaan8. Daarvoor had de kardinaal de kruisheren
op het oog. Maar toen hij de toestand der orde onderzocht,
aarzelde hij. Kon zulk een kleine orde wel voldoende missiona-
rissen leveren voor zulk een groot gebied ? Kon zij de kosten
T Mondelinge mededeling van dr. A. van Asseldonk.
8 J. Colson, Geschiedenis van het missiewerk der Kruisheren, in Cruciferana,
nova series, nr. 5, p. 38.