CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

82 HENRICUS HOLLMANN
het gold zijn goed recht te verdedigen en vast te houden aan
een eens genomen en ten voile verantwoorde beslissing, ook
tegenover zijn hogere overheid.
Dit wordt op niet mis te verstane wijze gedemonstreerd door
de bewoordingen van de brief, die hij op 7 februari 1886 tot
het convent te Diest richt en waarin hij, ook na zijn herkiezing,
beslist blijft weigeren het prioraat aldaar te aanvaarden7. Waarom
er niet alleen te Diest zelf, maar ook door Hoogwaardig
Heer Smits persoonlijk, zulk een sterke druk op hem werd uitgeoefend,
moet hoogstwaarschijnlijk verklaard worden uit de
moeilijke omstandigheden en sombere vooruitzichten, waarin
men zich daar na de opheffing van het college en de dood van
prior van Giersbergen bevond8. Gemis aan bisschoppelijke subsidie
en een daarmee samenhangend tekort aan leerkrachten
waren de oorzaak dat men, na allerlei vergeefse pogingen om
dit te voorkomen, in 1885 tot de sluiting en opheffing van het
college overging. In dat jaar behoorden tot de kloostergemeen-
schap te Diest 13 priesters, waarvan er 7 aan het college verbonden
waren geweest, en 3 broeders. Men stelle zich voor welk
een teleurstelling voor de kruisheren van Diest de opheffing
betekende van een college, dat in 1852 na jarenlange tegenwerking
werd opgericht en dank zij grote inspanning was in
stand gehouden en tot bloei gebracht. En wel vooral voor hen,
die van het onderwijs aan dit college hun levenswerk hadden
gemaakt en zich nu praktisch tot werkeloosheid gedwongen
zagen. Twee ervan vroegen en verkregen in datzelfde jaar de
secularisatie, een stap die zeker te betreuren, maar gezien de
vooruitzichten niet geheel onbegrijpelijk was. Van de magister
generaal, een oud, van nature wel wat querulant en ziekelijk
man, wiens aandacht en energie trouwens bijna geheel in beslag
genomen werd door het bewuste proces van St.-Agatha, vielen
geen ingrijpende beslissingen omtrent de toekomst van Diest
te verwachten. Op het capitulum intermedium van 1885 heeft
men zich wel ernstig beziggehouden met het vraagstuk welke
bestemming aan het gebouw te geven, wanneer het college in
7 Generaal Archief der orde : ,,Acta et documenta circa electionem Prioris con-
ventus Diesthemiensis".
6 W. Sangers - G. van der Linden, De Kruisheren te Diest 1845-1945, Diest,
1945, passim.