CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

114 HENRICUS HOLLMANN
naast de deur uitgedraaid, die aangaven waar hij zich op dat
ogenblik, in het klooster of daarbuiten, bevond.
Er werd te St.-Agatha zeer sober en zuinig geleefd. Alleen de
refter, de calefactoria van heren en fraters en de kamers van de
priesters hadden een kachel als verwarming. In refter en calefac
toria werd die nooit voor een bepaalde en vrij late datum
aangemaakt. De kamers der fraters waren onverwarmd. Met
uitzondering van een of andere heldhaftige overwinteraar stu-
deerden zij daarom 's winters gezamenlijk op de calefac. Dat
gebeurde dan onder het gemeenschappelijk smoren van de pijp,
zodat er vaak een dicht rookgordijn hing. Het klooster lag vrij
dicht bij de Maas en 's winters was het er kil en vochtig. Wanneer
het vroor, moest men 's morgens dikwijls het ijs op de
waskom stukslaan. Voor de novicen bestond de enige verlichting
op hun kamer in een glazen mosterdpotje met petroleum,
waarboven 'n kleine wiek in het blikken dekseltje. Was men
eenmaal geprofest, dan viel er in dit opzicht een geleidelijke
promotie te maken. Men kreeg dan een staand olielampje, dat
met het klimmen der jaren in grootte toenam. Op de kamers
der priesters en in de grotere gemeenschapsruimten werd carbid-
gas gebruikt. In de lange, hoge gangen gaf een enkele gaspit
een klein blauwachtig vlammetje. Badkamers bestonden er nog
niet. Men kon een emmer warm water in de keuken gaan halen
en dan op zijn kamer de schrobpartij beginnen.
Een novice mocht drie pijpen per dag roken ; het was dus
zaak een zo groot mogelijke mee te brengen. Na het noviciaat
werd deze beperking opgeheven. Op de calefac der jonge heren
stond een stevige kist, waaruit men de tabak grove snede van
Hermans uit Cuyk vrijelijk kon putten. Wie sigaren had, kon
die in een gemeenschappelijke droogkast bewaren.
Als novice kreeg men twee habijten, die de jaren reeds hadden
getrotseerd. Een ervan zag er nog vrij behoorlijk uit; het andere
was een bonte staalkaart van lappen. Vooral in het begin was
het de grote kunst om er niet in de kortste keren doorheen te
trappen. Het al te dartel bestijgen van de trap werd in dat
opzicht menigeen noodlottig.
Eerst wie zijn grote professie had afgelegd, mocht ongevraagd
gebruik maken van de kloosterbibliotheek. Hij genoot ook het