CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

DE SCHONE VOLEINDING 215
nen met een juvenaat, vooral met het oog op den Congo. God
geve, dat de Prior slage - maar ook daar behoort geld bij." 7
De chronista van St-Agatha tekende het volgende aan : ,,Dik-
wijls klaagde Hoogwaardig Heer over alle mogelijke ziekten
die Hij beweerde te hebben, - om plagerijen uit te lokken - wat
dan ook rijkelijk gelukte, bijzonder bij zijn discipuli theologici.
Wanneer hij echter stil was - dat was hij zelden, want de energieke
man wilde niet ziek zijn, - dan was 't echt mis. Vooral in
het jaar voor zijn sterven was de pijn, die Hij niet meer kon
verbergen, Hem aan te zien. Op zijn laatste portret zien we de
eens zo krachtige en robuuste gestalte op bijna onherkenbare
wijze ineengedoken en uitgeteerd." 8
Alleen de laatste vier a vijf dagen bleef hij op de ziekenkamer
te bed, en dan nog maar gedeeltelijk. Volledig gekleed en ge-
zeten op een stoel, ontving Hoogwaardig Heer op 26 mei, in
aanwezigheid van heel het convent, de laatste heilige sacramen-
ten. Daarna sprak hij de conventuales toe. Hij vroeg vergiffenis
aan een ieder, die hij ooit beledigd of te hard behandeld mocht
hebben, en aan geheel de orde als hij in iets daar tegenover te
kort mocht zijn geschoten. Dan verzocht hij om de gebeden van
alle confraters. ,,En onthoudt, zo ging hij met opgeheven wijs-
vinger verder, dat ge nooit gelukkig zult of kunt zijn, wanneer
ge niet leeft volgens Regel en statuten. Ge hebt nu nieuwe
statuten gekregen. Neemt ze in u op, geheel; volbrengt ze, en
ge zult gelukkig zijn. Gods heilige Wil zult ge doen en de
zaligheid beerven." Stipt tot het laatste toe verscheen hij daarna
nog in de potus. Dit lag volkomen in de lijn van het voorbeeld
dat hij steeds had gegeven. Op tijd beginnen, maar ook op tijd
uitscheiden, was zijn devies. Wanneer de bel het einde aankondigde
van de avondrecreatie en de tijd van het groot silen-
tium begon, stond hij om zo te zeggen midden in de conversatie
op voor het korte, gemeenschappelijke avondgebed. Ofschoon
hij door de dag altijd voor ieder was te spreken, zelfs onder de
siesta, moest men na het avondgebed niet dan om dringende
redenen naar zijn kamer komen.
Twee dagen na zijn bediening stierf hij gedurende de nacht.
T Bisschoppelijk archief te Bondo.
8 Archief St.-Agatha. Zie foto p. 193.