CLAIRLIEU - Canons Regular Blog
CLAIRLIEU - Canons Regular Blog
CLAIRLIEU - Canons Regular Blog
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DE VOLLE GARVEN : 1920-1927 177<br />
middag op dezelfde tijd roffelde hij trouw zijn toonladders op<br />
de piano. Het was een klein en energiek manneke, dat er altijd<br />
tot in de puntjes verzorgd uitzag. Hoewel vriendelijk en dienstvaardig<br />
van nature, bezat hij toch een geweldig temperament.<br />
Zijn doofheid gaf soms aanleiding tot misverstanden, en dan<br />
kon het er geducht onweren. Zelf had hij daarvan de meeste<br />
spijt en hij rustte dan niet voor hij alles weer had goedgemaakt.<br />
Zijn dagorde verliep met de regelmaat van een klok en zijn<br />
gevoel voor orde en zindelijkheid was bijna vrouwelijk. Iedere<br />
middag precies om dezelfde tijd hoorde men zijn korte, kordate<br />
stap over de gang en het rammelen van de emmertjes, waarmee<br />
hij zich naar de pomp begaf. Dan kreeg zijn kamer de beurt.<br />
's Morgens wanneer hij zijn bed opmaakte, gebeurde dat met<br />
een oude strooien hoed op, om geen stof in de haren te krijgen.<br />
Een van zijn huiselijke hobby's was het sluiten van de botervlootjes<br />
in de refter, wat hem de bijnaam van ,,vlootvoogd"<br />
bezorgde. Zijn noodzakelijkerwijze vrij eenzaam leven werd<br />
grotendeels gevuld met veel bidden en hard studeren. Iedereen<br />
kon zich stichten aan de eerbiedige en kinderlijke vroomheid,<br />
waarmee hij sprak tot God. Hij kende daarbij geen menselijk<br />
opzicht en ergerde zich aan iedere achteloosheid en slordigheid<br />
op dit gebied. Elke zaterdag om 10 uur moest Hoogwaardig<br />
Heer op zijn kamer zijn, want dan liep Wolfke voor de deur te<br />
trippelen om te kunnen biechten. Zijn kennis van de klassieken<br />
en van het hebreeuws stelde hij graag ten dienste van het onderricht<br />
der fraters. Het lesgeven zat hem als het ware in het bloed<br />
en was zijn lust en zijn leven. Zijn poging om op gevorderde<br />
leeftijd nog Syrisch te gaan leren, heeft hij tot zijn spijt moeten<br />
opgeven. Nooit zou hij er over denken om op zijn lauweren te<br />
gaan rusten. Elke cursus in de exegese werd steeds weer om- en<br />
bijgewerkt en opnieuw in het net geschreven.<br />
Bij het vertrek van H. IJzermans naar Amerika in 1910 werd<br />
deze als professor in de dogmatiek opgevolgd door J. Quaadvlieg<br />
(31 jaar). Het door zijn voorganger gebruikte handboek<br />
vulde hij aanvankelijk aan met meer thomistisch georienteerde<br />
auteurs. Geleidelijk echter ging hij over op het handboek van<br />
Herve, later op dat van Diekamp. Hij was een uitgesproken<br />
thomist en wijzigde het onderricht te St.-Agatha ook in die