CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

76 HENRICUS HOLLMANN
nut; tot op zijn oude dag is hij een man geweest met een
onvermoeibare intellectuele belangstelling en van uitgebreide
belezenheid op dogmatisch, exegetisch, patristisch en kerkhisto-
risch gebied.
Henricus Hollmann daarentegen werd van het begin af
aan in beslag genomen door zeer uiteenlopende ambtsbezigheden,
die dikwijls meer van praktische dan van wetenschappelijke
aard waren en veel van zijn beschikbare tijd opeisten. Hij
wilde echter niets veronachtzamen van wat hem werd opgedragen.
Vriendelijk en hulpvaardig, belangstellend en toegan-
kelijk voor iedereen7 stelde hij zich beschikbaar voor de mensen,
in het klooster en daarbuiten, die aan zijn zorg waren toevertrouwd
en die zijn raad en bijstand nodig hadden. Dikwijls
moest hij bezoek ontvangen ; bovendien had hij een drukke
biechtstoel. Wei behoorden de inwoners van St.-Agatha kerkelijk
tot Cuyk en waren zij voor wat betreft doop-, huwelijks- en
begrafenisplechtigheden op de parochiekerk aldaar aangewezen.
Maar voor het overige werd de gewone geestelijke verzorging
door het klooster waargenomen ; in de praktijk beschouwden
zij de kloosterkerk als de hunne en de prior als hun zielzorger.
Ook kwamen er vanuit de wijde omtrek veel mensen te biechten
en naar de zondagsmissen. Zowel binnenshuis als in de kerk en
daarbuiten bestonden er dus allerlei bezigheden, die voortdurende
aandacht en behartiging vergden en waarvoor hij als prior
verantwoordelijk was. Ook de onaangename gevolgen van het
verloren proces tegen de Staat deden zich te St.-Agatha geducht
gevoelen. Er waren voortdurende geldzorgen en prior Hollmann
was de eerste overste van het huis op wie de moeilijke en
onaangename taak rustte om de uitgaven zoveel mogelijk te
bekrimpen en de economie van een vroeger welvarend en nu
verarmd en onder schulden gebukt klooster om te schakelen.
Dat zal hem niet alleen veel hoofdbrekens hebben gekost, maar
ook niet altijd in even goede aarde zijn gevallen. Aan mensen,
die zelf geen geldzorgen gewend waren, zal het niet altijd gelukt
zijn om voor dergelijke maatregelen het nodige begrip op te
brengen.
Nu is het echter zo, dat grondige beoefening der wetenschap
een volgehouden innerlijke concentratie en een groot geestelijk