CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

HET MILIEU TE SINT-AGATHA 113
tafel kon een lessenaartje worden aangeschoven, waarop het
boek van de docent rustte. Voor Hoogwaardig Heer werd een
licht hellend houten vlak neergelegd, dat de lichtval vergrootte.
Wanneer hij vroeg op reis moest, gaf hij les in clergyman. Na
afloop stond het zwarte rijtuigje al ingespannen, met de trouwe
Hent op de bok. En weldra ratelde het over het kiezelpad, op
weg naar Cuyk of Oeffelt.
Hollmann had een drukke biechtstoel; er moest heel wat
gebeuren voor hij die aan een ander overliet. Ook preekte hij
graag retraites en tridua of bij bijzondere gelegenheden in de
omtrek. Uiteraard ontving hij vrij veel bezoek en was dan een
charmant gastheer, zowel voor confraters als buurtgeestelijkheid
en anderen. Bij officiele gelegenheden moest hij natuurlijk de
orde vertegenwoordigen. Verder moesten de Boosters regelmatig
bezocht worden of werd zijn aanwezigheid daar vereist
tot beraad en beslissing over zaken, die geen uitstel duldden.
Toch was hij zoveel mogelijk aanwezig bij de gemeenschappelijke
maaltijden en recreaties. In de tuin zag men hem zelden.
Eileen gedurende de jaarlijkse retraite maakte hij daar na tafel
een korte wandeling. Bij die gelegenheid rookte hij een lange,
Goudse pijp. Op de kop waren de jaartallen geschreven der
retraites van 1901 tot 1926. Die liet hij dan, sub silentio, aan de
fraters bewonderen.
De twee hoge ramen met de in hout gevatte ruitjes van zijn
zitkamer gaven uitzicht op het pad, dat naar de tuin leidde.
De kamer was zeer eenvoudig gemeubileerd. Aan de raamkant
stond een grote, ronde tafel, overdekt met papieren en paperassen.
Op de planken vloer stonden er enkele houten leunstoelen
omheen. Tussen raam en deur bevond zich een hoge, antieke
kast, waarin documenten werden bewaard. Aan de andere kant
van de deur stond nog een kastje met schuifladen en tegen de
achterwand een kleerkast, dichtbij het zijvenster. Daarnaast een
hoge, schelpvormige schouw van pleisterwerk, waaronder een
grote, gietijzeren kachel. Tegen de gewitte wanden wat schilderijtjes
en portretten. In de gang boven de deur hing zijn wapenschild.
Bevond de generaal zich op zijn kamer, dan stak de
sleutel in het slot. Anders stond een van de vierkante blokjes