CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

152 HENRICUS HOLLMANN
bevreemding er over uit dat, terwijl juist alle vier de definitoren
in Belgie zijn, er slechts twee met de zaak gemoeid worden. Er
wordt beweerd, dat Hoogwaardig Heer er een superdefinitorium
op na houdt. Daarmee is Honhon het evenwel niet eens : ,,raad
vragen of laten definieren zijn verschillende zaken. En Hoog
waardig Heer moet toch iets raad hebben en waar zou hij die
anders zoeken dan bij de oude definitoren, die hem nabij zijn ?"
Omtrent de aanstelling van Huvenaars tot prior schrijft Hon
hon : ,,Hoogwaardig Heer zegt na rijp beraad en langdurig gebed
tot dit besluit gekomen te zijn en overtuigd te wezen dat
dit de H. Wil Gods is. Ik geloof het misschien sterker dan
Hoogw. Heer. Maar zou de Wil Gods niet geweest zijn dat
Matthieu (= Konings) die zware beproeving kreeg en de professoren
dat leed ondervonden om zich te vormen en de scherpe
kanten af te vijlen van hun karakter of manieren. Zou dan de
H. Wil Gods niet volbracht zijn ? En is het Gods Wil wel, dat
er hardnekkig wordt voortgegaan ? Gods H. Wil is zoo schoon,
zoo zoet, zoo rechtvaardig." Verder wijst Honhon nog op de
grote verdiensten van Konings voor Hannut. De zienswijze, die
hij hier heeft ontwikkeld, zal waarschijnlijk aldus verklaarbaar
zijn : hij neemt aan, dat de benoeming van Huvenaars, maar
eveneens diens weigering, beschikkingen van Gods Wil waren.
De eerste ziet hij dan als een middel, dat God heeft willen gebruiken
om Konings te beproeven en te louteren. Dit doel is,
naar hij veronderstelt, bereikt. Het is hem dan verder duidelijk,
dat Konings als prior te Hannut de man der Voorzienigheid is.
Dan vervolgt Honhon : ,,Nu geloof ik wel, zoo ik alles goed
had kunnen zeggen en schrijven, dat Hoogw. Heer anders
zou gehandeld hebben. Toch had ik van Hoogw. Heer en
ook van zijn Hollandsche raadgevers verwacht, dat zij de
teekenen des tijds beter zouden ingezien hebben of althans zich
in deze zaak minder competent zouden geoordeeld hebben. Een
weinig twijfel ware hier de moeder geweest van grootere voorzichtigheid...
Denk, Hoogw. Heer, dat dit alles geschreven
is om U voor te lichten, dat ik plicht en recht heb als oudste
definitor dit te doen en dat ik U.H.E. in niets wil bedroeven
maar U leed te besparen tracht in de toekomst. Moge dezen