CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

PRIOR TE SINT-AGATHA 81
daarna bij zijn superieur op bezoek kwam, heeft deze hem de
daarin vermelde gezegden der getuigen laten lezen en hem er
een afschrift van meegegeven, opdat hij de zaak persoonlijk
zou kunnen onderzoeken. Hollmann heeft dan de bedoelde personen
bezocht en moet constateren, dat hun relaas in vele
punten niet overeenstemt met hetgeen zij aan de burgemeester
hebben meegedeeld. ,,Toch," zo schrijft hij, ,,is mij daardoor eene
zaak duidelijk geworden, namelijk, dat het recht hetwelk ik op
het bewuste hout meende te hebben, niet zoo duidelijk te erkennen
valt, als ik wel meende". Dit is een ruiterlijke bekentenis,
en het excuus dat er op volgt eert de man, die het neerschreef :
,,Meenende en in mijn hart overtuigd zijnde dat het voile recht
aan mijn kant was, heb ik handelingen gesteld welke voorzeker
voor U en de Uwen pijnlijk gevallen zijn. Dit spijt mij ten
zeerste. Mijn te spoedig als zeker aangenomen meening, dat ik
in het volste recht was, mijn plicht als bestuurder van geestelijke
goederen, wellicht in dit geval nog wel te streng opgenomen,
mijn overdreven ijver heeft mij te ver gevoerd ; 't is daarom dan
ook, dat ik in dit geval mijn fout erken en U verzoek dit mij
niet ten kwade te duiden." Men krijgt uit de verdere inhoud
van deze brief de indruk, dat eigenlijk procurator de Vlam
rechtstreeks partij was in dit geschil; Hollmann schrijft tenminste
: ,,Ik heb zonder confrater de Vlam daarover te spreken
de verschillende personen die U had opgegeven bezocht". Dat
zou in dit geval des te meer pleiten voor de inschikkelijke en
vredelievende gezindheid van prior Hollmann. Iedereen weet,
hoe vaak dergelijke meningsverschillen over vermeend eigendomsrecht
ontaard zijn in prestigekwesties tussen kerkelijke en
burgerlijke overheidspersonen.
3. De priorkeuze te Diest in 1886
Ofschoon hij daarmee het bewijs had geleverd bereid te zijn
om wille van de vrede en de goede verhoudingen zich van harte
te vernederen en om de raadgevingen en richtlijnen van eigen
overste nauwkeurig op te volgen, toch was hij allesbehalve een
vleier en ogendienaar. Hij toonde zich een vastberaden en onverschrokken
man, die geen blad voor de mond nam, wanneer