CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

144 HENRICUS HOLLMANN
Konings te Hannut, van 't Klooster en Huvenaars te Maaseik,
zodat Hollmann er toch in slaagde hen afzonderlijk te raad-
plegen. Besloten werd, dat noviciaat, professie en studies voor
de Belgen voortaan te Diest zouden plaats hebben, voor het
geval dat de twee aspiranten, F. Uten en J. Thonon, werden
aangenomen.
In november lukte het Hollmann om, na zes weken van ver-
geefse pogingen om een Duitse pas te krijgen, naar Hannut te
gaan, dit in verband met de langdurige priorkeuze aldaar. De
aanvraag om een inreisvergunning aan het Duitse passenbureau
te Antwerpen bleef na weken nog onbeantwoord. Toen pro-
beerde Hollmann het bij de Duitse consul te Maastricht, een
katholiek. Dit lukte. Samen met C. van Mechelen, die tot con-
ventualis te Hannut werd benoemd, reisde hij naar Belgie op
16 november. Een week daarvoor was de priorkeuze te Hannut
gehouden. Hollmann had prior Honhon te Diest als voorzitter
van de keuze benoemd, omdat hij toen nog steeds geen kans
kreeg om er persoonlijk bij aanwezig te zijn. Ook in augustus
1916 en november 1917 bracht hij een bezoek aan de Belgische
kloosters. Deze reizen duurden ieder ongeveer een week ; de
laatstgenoemde bijna veertien dagen. Bij de Duitse vice-consul
Haes te Maastricht had Hollmann weten te verkrijgen, dat deze
de kloosters als bezittingen van een Nederlands staatsburger
vrijwaarde tegen inkwartiering en verder onheil. In het archief
te Maaseik wordt nog een grote plakbrief van die inhoud be-
waard, ondertekend door Haes: ,,Diese Schule und Kloster
(Kirche) gehoren den Herrn Henrikus Hollmann, niederlandischen
Staatsangehorigen zu Cuyk (Holland). Es wird erbeten
diese zu schonen. - Maastricht, 8 Oktober 1914, der Kaiserliche
Vize-Konsul Haes." 9
Ook te St.-Agatha zelf was de toestand, vooral in het laatste
jaar van de oorlog, zorgwekkend. Het aantal kloosterlingen was
er door de oorlogsomstandigheden verdubbeld. Voor het eerst
moesten de kruisheren er een beroep doen op de milddadigheid
der inwoners van St.-Agatha, en niet tevergeefs. De nood was
wel hoog geklommen, eer men daartoe overging. Een probleem
apart was, om voor de jonge priesters voldoende werk te
9 Archief Maaseik, V, M 1 (15).