CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

326 HENRICUS HOLLMANN
hij bezat de schone gave oprecht dankbaar te zijn voor al het
goede, dat hij in de loop van die lange jaren gezien en onder-
vonden had. Hij had met Hollmann dezelfde idealen gekoesterd,
veel lief en leed gedeeld. En hij was er de man niet naar, om
bij zulk een gelegenheid van zijn hart een moordkuil te maken.
Hij sprak met oratorische zwier, maar ook met vurig hart en
sprankelende geest. Ook Hollmann was een voortreffelijk rede-
naar, zij het in een andere toonaard. De geestdriftige woorden
van zijn oude vriend hebben hem ongetwijfeld ontroerd. Toen
hij in zijn antwoord een terugblik wierp op de ontwikkeling der
orde, moest hij God dankbaar zijn voor alles wat er in de ruim
twintig jaren van zijn generalaat was bereikt. Maar ten slotte
bracht hij ook de hartewens naar voren, dat de innerlijke groei
der orde steeds meer aan haar uitbreiding naar buiten zou mogen
beantwoorden. Als zelator disciplinae wist hij uit ervaring, dat er
op dit gebied nog veel te bereiken viel. Dat hij dit zelf ook
doelbewust nastreefde, was in de voorafgaande periode reeds
gebleken door zijn ijveren voor het onderhouden van de broederlijke
liefde, het koorgebed en de beleving der kloosterlijke
armoede.
Ook wanneer men, om bovengenoemde redenen, de wezen-
lijke caesuur van dit generalaat legt rond 1920, heeft het toch
zin om de daaraan voorafgaande tijdsruimte in tweeen te ver-
delen : 1899-1910 en 1911-1919. Vooreerst ter bevordering van
grotere overzichtelijkheid, en vervolgens omdat de jaren 1911-
1919 in verschillend opzicht al een zekere, hoewel door de oorlog
sterk vertraagde, aanzet vertonen tot de er op volgende veel-
zijdige krachtsontplooiing der orde. Men zal het ons wel niet
euvel duiden, wanneer we de drie perioden van dit generalaat
in het landelijk St.-Agatha met een overeenkomstige beeldspraak
willen kenschetsen: de korrel in de voor, wassend graan en de
voile garven.
Het generalaat van Henricus Hollmann werd van de aanvang
af gekenmerkt door een grote vooruitstrevendheid. In tegenstelling
tot zijn beide voorgangers heeft hij de verbreiding der
orde niet afgeremd, maar sterk gestimuleerd. Reeds duidelijk