CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

DE VOLLE GARVEN : 1920-1927 187
der missionering dragen ? Hij kwam tot het besluit, dat dit een
onmogelijke opgave zou zijn. De kardinaal ontbood van Asseldonk
om hem dit mede te delen. Deze wilde echter hog een
laatste poging wagen en zei: ,,Maar, Eminentie, U meent ons de
missie niet te kunnen geven, omdat wij geen volk hebben, -
geef ze ons dan, opdat we volk zouden krijgen." De kardinaal
dacht een ogenblik na en zei toen : ,,Gij zult ze hebben/'9
Daarmee was het missiegebied van de neder-Uele aan de
kruisheren toegezegd. Vanzelfsprekend vormden deze onderhandelingen
op hoog niveau het uitgangspunt Thans rees de vraag,
hoe de afzonderlijke leden der orde op dit aanbod zouden
reageren. Volgens de toen nog geldende statuten van 1868 10 kon
de orde geen van haar leden zo maar zonder meer naar overzeese
gebieden verplaatsen. Zij moesten zich uit eigen beweging
daartoe aanbieden. Nu was het gebied in kwestie destijds een
Belgische kolonie, terwijl de orde toen voor vijfzesden uit Nederlanders
bestond. Het lag dus enigszins voor de hand, dat bij het
aanvaarden van een missiegebied een werkkring in de toenmalige
Nederlandse kolonien met algemener geestdrift zou zijn begroet.
De orde als geheel stond bovendien nog volkomen vreemd
tegenover missiewerk in de strikte zin van het woord. En zij
was nog klein en weinig internationaal georienteerd.
Op 13 december richtte Hollmann een schrijven tot prior en
confraters van Maaseik ". Als hoofd van een orde, die in Belgie
kloosters bezit, had hij van de Propaganda een verzoek ontvangen.
Hij moest opgeven in hoeverre en op welke wijze de
orde zou kunnen helpen om het groot gevaar te bestrijden, dat
de katholieke missie in Belgisch Congo bedreigde van de kant
der Protestanten en andere sekten. Er werd daarom gevraagd,
wie er bereid zou zijn om daar als missionaris te gaan arbeiden.
Het resultaat van deze eerste oproep was niet indrukwekkend.
Er boden zich slechts drie man aan. Waarschijnlijk had men tijd
nodig om aan dit nieuwe en volkomen onverwachte idee te
wennen. Een tweede oproep op 10 maart 1920 had meer
e Ter nagedachtenis van Z. Em. Krd. van Rossum, in De Zegepraal des Kruises,
jg. 12 (1932-1933), p. 6-7.
10 Distinctio II, caput I, nr. 10.
11 Archief generalaat : map V, IV c, nr. 18.