CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

112 HENRICUS HOLLMANN
digheden en hadden zelf dringend financiele steun der orde
nodig. Dat was dus een geluk bij een ongeluk.
De dagorde te St.-Agatha was een zeer matineuze. Om vier
's morgens werd er gewekt, en om kwart over vier ving het
morgenofficie aan : metten, lauden en prime. Sinds 1907 werd
dit gedurende de wintermaanden op het nachtkoor gehouden.
De gemeenschappelijke meditatie had onmiddellijk daarna steeds
in de kerk zelf plaats. In de winter was dit een spartaans bedrijf
; de kerk was kil en vochtig en bleef tot 1925 onverwarmd.
De klokslag van zes uur gaf dan het verlossende teken. Door
de ijskoude gangen ging het in behoorlijk tempo naar de refter,
waar een kachel brandde en de warme koffie stond te wachten.
Hoogwaardig Heer was zelf nog veel vroeger uit de veren.
Voor het koor begon had hij al mis gelezen en bevond zich
trouw op zijn ereplaats in het koor. Wanneer de wekker, die
tevens moest luiden, ook maar een ogenblik over tijd binnenkwam,
zag hij de generaal al aan het klokkezeel. Hoogwaardig
Heer nam deel aan het koorgebed en speelde het orgel onder
de conventuele mis van acht uur. Door een ruit in de deur, die
de orgeltribune van het nachtkoor scheidde, kon men hem dan
ongemerkt gadeslaan. Het was een lust hem aan de gang te zien
bij een van zijn machtige voorspelen. Hij schoof voortdurend
over de orgelbank heen en weer, het paarse manteltje over de
schouders teruggeslagen. Zijn lange vingers sloegen op de zware
toetsen van het oude orgel en zweetdruppeltjes parelden over
zijn schedel. Wee de broeder, die de blaasbalg pompen moest !
Voor de conventsmis had hij reeds ontbeten en heel zijn
correspondentie afgewerkt. Bovendien gaf hij driemaal in de
week van half zeven tot half acht les. Om het andere jaar waren
er dit twee, ofwel in de tractaten de matttmonio en de poenitentia,
ofwel in de kerkelijke straffen en censuren. De derde was
steeds in het kerkelijk recht. Daar kwam in de jaren 1914-1918
nog een dagelijkse les in de filosofie bij. Hij zag slecht en had
aan een bril niet voldoende. Gewapend met een grote loep zat
hij dicht over het handboek gebogen. Dat gebeurde in de re-
creatieruimte van de fraters ; de toehoorders zaten aan een paar
lange, overdwars staande tafels. Aan het midden van de voorste