'De vallende wethouder' (2011,pdf) - Harrie Aardema

110
internet (iemand meldt het bijvoorbeeld op Twitter) moet je het soms toch
doen. Dat móet je onmiddellijk schrijven. Die ontwikkelingen gaan heel
snel.’
Wethouders doen er verstandig aan om eerst goed na te denken over hun
boodschap en vervolgens om journalisten te vragen afgegeven interviews
nog even te mogen lezen alvorens tot publicatie wordt overgegaan. Soms
zetten kranten een oneliner boven een artikel die je als wethouder de kop
kan kosten, zoals in een van onze gevallen bleek. De betrokken
ex-wethouder belde meteen de krant, maar het was te laat: ‘Ze gaven me
gelijk, maar ze wilden een pakkende kop boven het artikel.’
Politiek via (sociale) media
De nieuwe media zoals Hyves, Facebook en Twitter hebben gezorgd voor
een veel snellere nieuwsverspreiding en brengen een andere
communicatie en wellicht een verschuiving in de verhouding tussen
overheid en burger teweeg. 130 Ook voor wethouders heeft deze
ontwikkeling grote consequenties. Wat eenmaal op internet staat gaat er
niet meer af. Een van de ex-wethouders noemde internet een ‘oordeelbank’.
Wie aldus eenmaal negatief te boek staat heeft het uiteraard
moeilijk bij sollicitaties. ‘Daarom vertik ik het om zelf een blog bij te
houden,’ aldus een burgemeester. ‘Wat ik vandaag in m’n emotie zeg kan
zo een eeuwigheidswaarde krijgen.’ Een burgemeester constateert dat de
politiek steeds meer ook via de media wordt bedreven: ‘Raadsleden doen
na de raadsvergadering op internet nog eens dunnetjes over wat ze in
tweede termijn niet hadden kunnen bedenken.’
Van de nieuwe (sociale) media moet je ook als bestuurder goed gebruik
kunnen maken, wordt in enkele interviews gesteld. Twitterende
wethouders kunnen hun gezag ondermijnen: ‘Wie brutale dingen schrijft
kan brutale antwoorden terugkrijgen. En ook niet antwoorden kan invloed
hebben op je positie.’
Discussies op internet verlopen niet altijd even constructief. 131 Een
wethouder: ‘Communicatie over de mail en via de sociale media is veel
harder dan in het directe contact. Dan houd je meer rekening met elkaars
gevoelens die je afleest uit het non-verbale gedrag.’ ‘Mede door de invloed
van de media zijn wethouders geen autoriteiten meer,’ stelt een journalist.
‘Er is een soort gelijkheid ontstaan tussen alles en iedereen. Ik doe nu zelf
ook brutaal. In een gesprek stel je je netjes op, maar op Twitter knal je er
gelijk in. En het kan altijd weer tegen je worden gebruikt, het verdwijnt
130 Bekkers & Meijer 2010.
131 Vgl. Boogers & Becker 2005.