Svalastog ferdig.pdf - TEORA - Høgskolen i Telemark

strekt opp på plenen der det står ei sandkasse med leiker i. På framsida av huset
er det terrasse med utemøblar og grill. Olabilar og trøtraktorar står lett spreidd
ved inngangen. I staden for dørklokke er det ein hakkespett. Ein dreg i ei snor,
og nebbet hakkar mot veggen.
Ei ljos stemme ropar ”Kom inn!”
Idet ei kvinne med eit hår like ljost som stemma opnar døra. ”Else” er trettito år
og sjukepleiar. Mannen hennar pendlar i lengre intervall, slik at dei daglege
gjeremåla i familien fell på henne. Han er ikkje heime, og dei to ungane er på
skulen når eg kjem.
Else viser meg rundt i huset. Frå den flislagde gangen gjeng det ei trapp opp til
andre etasje der ungane har roma sine. Der er det TV-stoge med playstation, eit
bilratt som høyrer til spelet tronar over eit bilsete slik at bilspela skal kjennest
mest mogleg autentiske. Ungane og mannen spelar bilspel forklarar Else. Sjølv
er ho ikkje interessert og tykkjer det blir for mykje speling.
I fyrste etasje er det eit stort bad og vaskerom, kjøkken, stoge, bibliotek og
kontor. Alle veggane er i trekvitt panel og dei fleste møblane er i ubehandla
furu. Me sit i ein raudleg skinnsofa under intervjuet. Herfrå ser me alle tinga i
stoga. Me ser mellom anna porselensdokker, kattefigurar, fotografi, antikvitetar,
potteplanter og landskapsmåleri. Det er nokså fullt av ting i huset.
4.4.2 Gåver
I byrjinga av intervjuet leitar me etter ein tone som fungerer, og me brukar litt
tid på å koma i gang. Verdifull informasjon om Elses verdisett kjem fram i
samtalen. For henne er det som er flott ikkje knytt til kva ting kostar, men til
historiane som følgjer tinga presiserer ho. Difor er ho ikkje oppteken av at
interiøret skal ha ein stil, reindyrka interiørstilar verkar upersonlege for henne.
99