Svalastog ferdig.pdf - TEORA - Høgskolen i Telemark

Aristoteles hevdar at måten mennesket uttrykker det sjelelege på, er gjennom
språket. Språket kan overvinne avgrunnen mellom det ytre og det indre i
mennesket. Språket kan utfalde seg i diktinga. Gjennom diktinga kan mennesket
oppnå erkjenning (Aristoteles: 27-28).
Dikting kan vera ei skriftleg framstilling slik denne masteroppgåva er. Ei viktig
utfordring er korleis ein kan få språket til å strekke til slik at det opplevde blir
mimetisk med intervjuet. For kan eigentleg framstillinga verte mimetisk med
den opplevde staden der det skjer ein dialog mellom meg og informanten som i
det naturalistiske mimesis?
I ei skriftleg framstilling har ein berre språket å bruke. For forteljaren ligg det
moglegheit for empati, fantasi og veksling av eg-personar og horisontar.
Språklege kategoriseringar kan sjåast som menneskets måte å skape eit mimesis
av det som det ser 10 . Det er mange sitat frå intervjua i empiri-delen, dette kan
sjåast med bakgrunn i eit mimetisk ideal for framstilling.
3.3.4 Mimesis og empatien
Mimesis er herming av forskjellige objekt, stemningar, stader og måtar, seier
Aristoteles (ibid: 23). Gjennom mimesis etterliknar jo barnet verda, slik lærer
det om det menneskelege. Når barnet hermar etter kjenslene til ein annan,
utviklar det empati. Såleis kan ein kalle empati for ei mimetisk evne. Denne
evna vert teken i bruk i forståinga av verda ikring.
I samfunnsvitskapane finst det eit ideal om at forskaren pendlar mellom nærleik
og distanse til studiets grunnstoff (Repstad:1998). Grunnstoffet i denne studien
er kvalitative intervju. Det kvalitative intervjuet er ein situasjon der det går føre
10 Høvet mellom språket og verkelegheita er her ikkje av nyare språkfilosofisk art, men er
knytt til Aristoteles .
62