Svalastog ferdig.pdf - TEORA - Høgskolen i Telemark

3 Metode
3.1 Den kvalitative metoden
Med dei fenomenologiske perspektiva og den faglege tilknytinga finst det
interesse for meining i denne oppgåva. Meining søkast gjennom kvalitative
intervju som på si side reknast for å vera ein nøkkelmetode innanfor Cultural
Studies (Barker 2000: 26-27, 38). For å ta meining på alvor må ein anerkjenne at
mennesket er eit meinande vesen, og slik kan ein anerkjenne autonomien til
informanten. Mennesket har alltid interessa si vend mot noko som Ryen kallar
”det meiningsfylde objektet” (Ryen 2002: 44). Her har eg nytta kvalitativ
metode i datainnsamlinga, medan intervjua har rettleiande perspektiv frå den
fenomenologiske metoden. Fokus har vore å følgje informantane så langt råd er
utan å miste tema for samtalen. Fordi konteksten vert viktig i forståinga av
korleis subjekta er situerte, vil analysen ha i seg skildringar av dei stadene der
intervjua gjeng føre seg. Eg viser korleis eg ser omgjevnadane, det er ein måte å
syne fram seg sjølv som situert subjekt også (Klein og Ehn 1994: 46).
Skildringane søkjer likevel mest av alt å kontekstualisere informantane.
Dei kvalitative metodane gjev fleire moglegheitar. Metoden kjenneteiknast
mellom anna av færre, men lengre intervju. Ofte setjast kvalitativ og kvantitativ
metode opp mot einannan, medan ein i røynda kan ha bruk for
metodetriangulering. Kvantitative undersøkingar krev eit høgt tal av informantar
og gjennomførast gjerne gjennom avkryssing på spørjeskjema. Difor er det ikkje
alltid naudsynt å vere i personleg kontakt med informantane. Medan den
personlege kontakten med informantane er ein føresetnad i dei kvalitative
intervjua. (Repstad 1998:14, Kvale 1997:60 ). Nærleik på intervjustaden er altså
45