Svalastog ferdig.pdf - TEORA - Høgskolen i Telemark

More documents

Recommendations

Info

Ho ser seg sjølv inn i ein familiekontekst der ho sjølv er viktig for dei ho har fått tinga av. Når ho snakkar om tinga og dei ho har fått dei frå, kjennest det som ho aktiverer noko. Dei som har hatt tinga før henne vert til levande bilete medan ho fortel. Når dei er til stades i romet gjennom forteljingane i tinga, er også Else meir til stades. Tinga er prov på at ho er viktig for mange. Til vederlag hugsar ho historiane og verdset dei. Ho eig forteljingane i familien fordi ho eig dei historieberande tinga. Slik kan ein analysere henne inn i eit hierarki kor kvinna har ein særskilt posisjon som forvaltar av dei historieberande elementa i interiøret. Ho tek vare på tinga, og på menneska. Både dei samtidige og dei fortidige. Ho er ein matriark dersom ein anerkjenner at forvaltinga av det sosiale kring og i ein familie gjev makt. Else lyt til å vera felt inn i ein familie der det finst eit kvinnefellesskap som kjem til uttrykk gjennom arv og gåver. Gjennom å hugse dei andre vert kvinna sjølv hugsa. Slik kan det sjå ut som om kvinna har makt. Ein kunne tenke seg at om ho fell bort av nokon grunn vart forvaltinga av fellesskapet overlete til dei andre. Spørsmålet er om dei gjennom sosialiseringa er gjort kvalifiserte til denne forvaltinga. Dei andre i familien er av eit anna kjønn. Eg lurar på om dette har noko å seie. Eg kjem tilbake til korleis ein kan sjå matriarken seinare. 4.4.4 Ein entitet Når tinga, forteljingane og gjevarane er så tett samanvevde at dei ikkje kan skiljast frå einannan slik Else skildrar det, kan tinga få namn. Dei vert til namngjevne entitetar. Ein slik ting gjeng under namnet ”Auget mitt” i familien. ”… oldemora mi hadde ei brosje med ein stein i. Og den hadde ho på seg nesten bestandig, for ho var vel veldig glad i den. Og så hadde ho vore i den åkeren, og eg veit ikkje om ho hadde tatt opp poteter eller eit eller anna sånt. Ho var ganske lita då, forresten. Men ho var vel i alle fall ute og jobba. Og plutseleg merka ho at det var vekk, så sprang ho til nabokjerringa og sa; 103
”Hjelp, hjelp! Auget mitt er borte!” For ho kalla det auget sitt, for det var sånn blått, turkisblått, og dei leita og leita og fann det ikkje igjen. Og så fekk ho jau ungar og – dei var i denne jorda igjen. Så gjekk det mange, mange år igjen. Så fant dei den igjen i potetåkeren. Den steinen. Og nå – da tok søstera til bestemor den med til gullsmeden og fekk laga eit kjede av den, så oldemor fekk den tilbake når ho blei gammal. Kjedet med den steinen som ho kalla for auget sitt. Og det har mamma fått nå. Og det er jo ei veldig spesiell historie, da. At den steinen kan dette ut av ei brosje i ein åker, og den åkeren blir pløgd og jobba med i år etter år etter år, og så finn dei steinen igjen!” fortel Else glad. Ting representerer menneska. Tinga tyder mykje. I tinga finst historier som gjev familiemedlemmane identitet og integritet. Tinga vert som vern mot omverda, og difor vernar ein om tinga. Det er ein resiprositet som gjer forbruksmentaliteten vanskeleg. Fordi tinga betyr så mykje kan ein ikkje kaste dei. Dersom dei hadde vore mindre viktige kunne ein lett ha kvitta seg med dei. På slutten av intervjuet gjeng Else bort til ei plante som nesten er gøymt bak gardina. Ho tek lett i den. I andletet har ho eit vemodig smil. Ho lettar forsiktig på gardina, det ser ut som ho syner fram noko hemmeleg. Ho vender seg mot blomen og snakkar til den, så seier ho til meg; ”Du ser så vidt kanten av ein blom der – ikkje sant?” seier Else. ”Ja?” bekreftar eg spørjande. ”Det er berre eit blad. Den blomsten var det siste eg fekk av bestemor før ho døde, og det er faktisk seks og eit halvt år sidan. Og den har vore nesten død, den har stått att med bare stamma, men eg har ikkje hjarta til å kaste den. Så den kjem igjen, om att og om att. Og det er heilt spesielt au, sidan eg fekk den av henne – det siste eg fekk av ho før ho døde, som sagt. Og det er veldig spesielt, syns eg da. Så den…” seier ho stille. Ho fortel at når ho held liv i den så held ho på eit vis liv i bestemora. 104
Page 2 and 3:
Kva er ting for menneska? Marit Sva
Page 4 and 5:
Forord Denne oppgåva spring ut av
Page 6 and 7:
5 Eg er bondens dotter Ikkje son Eg
Page 8 and 9:
3.2.2 Kritisk blikk på utvalet ...
Page 10 and 11:
FIGURLISTE Figur 1 "Grounded, walki
Page 12 and 13:
1.1.1 Tinga og naturen Ting og forb
Page 14 and 15:
1.1.3 Kryssande syn på verkeleghei
Page 16 and 17:
2 Teoretiske perspektiv 2.1 Fagleg
Page 18 and 19:
Denne studien høyrer til i ein fra
Page 20 and 21:
og metoden mellom anna fordi det he
Page 22 and 23:
identitet innanfor Cultural Studies
Page 24 and 25:
2.2.1 Utdjuping av problemstilling
Page 26 and 27:
cartesianske skiljet mellom kropp o
Page 28 and 29:
verkelegheitsforståinga er. Det ar
Page 30 and 31:
fenomenologien og det kjem fram end
Page 32 and 33:
handlingar som skjer i det sosiale,
Page 34 and 35:
opplever aldri noko utanfor staden.
Page 36 and 37:
Merleau-Ponty forklarar korleis kro
Page 38 and 39:
studien tek utgangspunkt i dei indi
Page 40 and 41:
”Numerisk identitet: En tings ”
Page 42 and 43:
verda. Mennesket står i eit gjensi
Page 44 and 45:
Subjektet blei situert i tid og rom
Page 46 and 47:
3 Metode 3.1 Den kvalitative metode
Page 48 and 49:
aldersgruppe. Informantane var mell
Page 50 and 51:
variert. Eg hadde allereie ei stor
Page 52 and 53:
avkledande og fiendtleg blikk. Om e
Page 54 and 55: ein analogi frå biologien 7 . Me s
Page 56 and 57: grunnlagsmaterialet er tilstrekkele
Page 58 and 59: Kritikaren vil sjå at dei svært s
Page 60 and 61: 3.3.1 Fyrstepersonsperspektivet Etn
Page 62 and 63: problematisk innanfor kulturanalyse
Page 64 and 65: seg eit samspel mellom to eller fle
Page 66 and 67: 4 Empirisk del Ting er ofte ordinæ
Page 68 and 69: 4.1 Barndom og risiko Barndomen er
Page 70 and 71: Dei runde formene er venlege og dei
Page 72 and 73: ”Så kommer hun med tolv sølvtes
Page 74 and 75: Når kvardagen blir for tøff vandr
Page 76 and 77: nettauksjonane er knytt til spennin
Page 78 and 79: ”Men det er dyr frå den faunaen
Page 80 and 81: Denne undringa vil fortsetje i oppg
Page 82 and 83: ”Det er fra Kina, ja! Nei, vi har
Page 84 and 85: ”Det er noe jeg har arvet” seie
Page 86 and 87: ”Kanskje den TVen på kjøkkenet.
Page 88 and 89: Familiens identitet får eit uttryk
Page 90 and 91: Ting ser også ut til å kunne bera
Page 92 and 93: ”Det er artig - ja, den er ikkje
Page 94 and 95: ”det er for lite jenter som er in
Page 96 and 97: det er det ikkje ein ønska eksklus
Page 98 and 99: Jon verkar oppteken av leik og barn
Page 100 and 101: strekt opp på plenen der det står
Page 102 and 103: ”Ja, egentleg er det knytt i hop.
Page 106 and 107: ”For det er den siste tingen eg f
Page 108 and 109: skildrar fleire dilemma og korleis
Page 110 and 111: 4.5.2 Den materielle skamma Ho har
Page 112 and 113: helsevesenet eller barnevernet burd
Page 114 and 115: mimetisk samband mellom to former f
Page 116 and 117: ”Då blir på ein måte tinga ein
Page 118 and 119: kan vera ei motmakt som ein tek i b
Page 120 and 121: eller ekskludere musikken fordi nok
Page 122 and 123: mimetiske overleveringar. Oppfatnin
Page 124 and 125: Grekaren har moral og haldningar, e
Page 126 and 127: Men Skårderud meiner at Lasch tek
Page 128 and 129: truleg knytast til det nye, visuell
Page 130 and 131: stad er ein annan stad, i kjellaren
Page 132 and 133: Matriarkatet kan vera ein kulturell
Page 134 and 135: hende fordi mennesket har behov for
Page 136 and 137: 6 Konklusjon 6.1 Kva er ting for me
Page 138 and 139: I dette ligg også ei kulturell lø
Page 140 and 141: Og alle gledene Som menneska ber Jo
Page 142 and 143: Birkeland, Inger J. (2002). ”Kjø
Page 144 and 145: Johnstone, Keith (1987). Improvisat
Page 146 and 147: Skårderud, Finn og Per Johan Isdah
show all

Svalastog ferdig.pdf - TEORA - Høgskolen i Telemark

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?