trasladadas a la conci<strong>en</strong>cia, esto es, al ser convertidas a las palabras, pier<strong>de</strong>n su único e insondable carácter; pues quedan clasificadas y homologadas bajo una categoría <strong>de</strong>terminada. Ese es, precisam<strong>en</strong>te, el fundam<strong>en</strong>to <strong>de</strong> la comunicación: negar la parte más importante <strong>de</strong> cualquiera <strong>de</strong> nuestras acciones, a cambio <strong>de</strong> ser inteligibles y compr<strong>en</strong>sibles. Sin embargo, es <strong>de</strong> notar que, hoy día, todo el mundo se queja por falta <strong>de</strong> comunicación como si fuera la mayor <strong>de</strong>sgracia humana, y <strong>de</strong> la misma forma, todo el mundo se queja <strong>de</strong> la tergiversación <strong>de</strong> los medios <strong>de</strong> comunicación. Pero, paradójicamante, todo el mundo está dispuesto a dar su versión inevitablem<strong>en</strong>te tergiversada y mermada <strong>de</strong> las acciones. Pero, esta queja es totalm<strong>en</strong>te inverosímil, porque, tomar conci<strong>en</strong>cia <strong>de</strong> algo, es estar dispuesto a hablar, estar dispuesto a dar una segunda versión <strong>de</strong> los hechos, <strong>de</strong>g<strong>en</strong>erando inevitablem<strong>en</strong>te la primera, por ser esta inescrutable. Dicho <strong>de</strong> otra forma: las acciones nunca jamás son m<strong>en</strong>surables para nadie; y aunque esto, <strong>de</strong> por sí, no conlleve ningún problema, se convierte <strong>en</strong> problema principal <strong>en</strong> cuanto somos seres sociales; <strong>de</strong> ahí la conci<strong>en</strong>cia, para comp<strong>en</strong>sarla. La primera burla que se le hace al hombre mediante este problema <strong>de</strong> la conci<strong>en</strong>cia, refleja muy bi<strong>en</strong> la archiconocida s<strong>en</strong>t<strong>en</strong>cia <strong>de</strong>l oráculo: «conócete a tí mismo». Todos los esfuerzos y quebra<strong>de</strong>ros <strong>de</strong> cabeza que sufra uno por conocerse a sí mismo, se reduc<strong>en</strong> a la nada; porque, cuanto más se esfuerce <strong>en</strong> conocerse a sí mismo, tanto más se aleja <strong>de</strong> sí mísmo; esto es, no hace sino cultivar su conci<strong>en</strong>cia, y ésta no pue<strong>de</strong> ser sino propiedad <strong>de</strong> la sociedad. Por tanto, el concepto <strong>en</strong>gañoso «conócete a tí mismo» sólo sirve para socializar más al individuo, para <strong>de</strong>spersonalizarlo más. El solitario nunca echa <strong>en</strong> falta a la conci<strong>en</strong>cia. Es terrible p<strong>en</strong>sar hasta dón<strong>de</strong> nos pue<strong>de</strong> llevar la postura <strong>de</strong> estar siempre dispuestos a hablar: justam<strong>en</strong>te, a per<strong>de</strong>r el s<strong>en</strong>tido peculiar y personal <strong>de</strong> nuestras acciones a cambio <strong>de</strong> tomar conci<strong>en</strong>cia <strong>de</strong> ellas. Actuar cons- ci<strong>en</strong>tem<strong>en</strong>te, significa actuar <strong>de</strong> un modo restrictivo, pues significa actuar reprimiéndo- se uno a sí mismo por imperativo <strong>de</strong>l susodi- cho impuesto social». He ahí un botón <strong>de</strong> muestra <strong>de</strong> cómo pi<strong>en</strong>sa el solitario p<strong>en</strong>sador navarro. Pero no crean uste<strong>de</strong>s que se pi<strong>en</strong>sa <strong>de</strong> este modo <strong>en</strong>tre los prestigiosos p<strong>en</strong>sadores euskaldunes. Nada más lejos <strong>de</strong> la realidad. Si existe <strong>en</strong> el mundo un pueblo afectado por la <strong>en</strong>fermedad <strong>de</strong> la conci<strong>en</strong>cia, ése es, sin duda, el pueblo euskaldun. Hoy y aquí todo es cuestión <strong>de</strong> conci<strong>en</strong>cia. Todo se mi<strong>de</strong> con el dilatado parámetro <strong>de</strong> la conci<strong>en</strong>cia. Nada más significativo para ver que estamos perdi<strong>en</strong>do nuestra personalidad, nuestra espiritualidad, nuestra fuerza vital inconsci<strong>en</strong>te. En todos los ámbitos <strong>de</strong> la sociedad su<strong>en</strong>a la maldita canción <strong>de</strong> la conci<strong>en</strong>cia. Para m<strong>en</strong>cionar uno <strong>de</strong> los campos que afectan a la literatura y al p<strong>en</strong>sami<strong>en</strong>to euskaldun, no hay más que observar, por ejemplo, lo que ocurre con la inflación <strong>de</strong>l bertsolarismo. Lo que hasta ahora ha sido uno <strong>de</strong> los símbolos más cotizados <strong>de</strong> nuestra marginada peculiaridad cultural euskaldun, el bertsolarismo se ha puesto a la cabeza <strong>en</strong> lo que respecta a la actualización <strong>de</strong> la conci<strong>en</strong>cia social y la afeminada y anémica normalidad <strong>de</strong>mocrática. El bertsolari, se ha convertido <strong>en</strong> la señorita oficial conci<strong>en</strong>zuda por excel<strong>en</strong>cia que está dispuesta a hablar siempre que se le pida; o lo que es peor aún, al bertsolari se le pi<strong>de</strong> cultive su conci<strong>en</strong>cia según la normativa vig<strong>en</strong>te, para que, <strong>de</strong> antemano t<strong>en</strong>ga correctam<strong>en</strong>te elaborada su respuesta. Para terminar, hablaré ya <strong>en</strong> serio: no amo sino a los euskaldunes inconsci<strong>en</strong>tes. Sólo <strong>en</strong> ellos intuyo un instinto euskaldun vivo. Los <strong>de</strong>más, los euskaldunes normalizados y castrados con tanta conci<strong>en</strong>cia, no creo que sean ya euskaldunes ni personalida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> ninguna parte. Aún diría más: me doy cu<strong>en</strong>ta mejor que nunca, que todos los pueblos <strong>de</strong>l mundo han sobrevivido gracias a su inconsci<strong>en</strong>cia, y que por consigui<strong>en</strong>te, todos los pueblos <strong>de</strong>l mundo están muri<strong>en</strong>do ahora, precisam<strong>en</strong>te, cuando se están sustray<strong>en</strong>do a la conci<strong>en</strong>cia los últimos reductos <strong>de</strong> la inconsci<strong>en</strong>cia. Por eso <strong>de</strong>testo a Freud y a todos sus seguidores mo<strong>de</strong>rnillos. Por eso amo a Orixe, Miran<strong>de</strong> y otros trágico-romántico-místicos que han vivido su romance con el g<strong>en</strong>io euskaldun más allá <strong>de</strong> cualquier conci<strong>en</strong>cia normalizadora y aniquiladora. 50 GALEUZCA
GALEUZCA POESIA TRADIZIOA ETA HAUSTURA ARTEAN… TRADICIÓN Y RUPTURA EN LA POESÍA CONTEMPORÁNEA p. 53 Lluis Alpera Tradicio i ruptura <strong>en</strong> la poesia contemporania p. 55 Margalida Pons El Nom <strong>de</strong> L'<strong>en</strong>emic p. 57 Juan Maria Lekuona Aurkezp<strong>en</strong>a / Pres<strong>en</strong>tación p. 60 Joxé Maria Alvarez Cáccamo Tradición e ruptura na poesia galega do século XX p. 72 Manuel Forca<strong>de</strong>la O Bardo Pondaliano, Tradición e Mo<strong>de</strong>rnida<strong>de</strong> p. 77 Aurelia Arkotxa Izpirituar<strong>en</strong> artekak / Fisuras <strong>de</strong>l espíritu p. 81 Iñigo Arambarri Fotokopiagailua daukagu bihotzar<strong>en</strong> or<strong>de</strong>z Somos poetas con corazón <strong>de</strong> fotocopiadora 51
- Page 2 and 3: GALEUZCA GALEUZCA 1991 Iruñea, 31-
- Page 4 and 5: 4 GALEUZCA
- Page 6 and 7: 6 GALEUZCA
- Page 8 and 9: 8 GALEUZCA
- Page 10 and 11: Buenas tardes : A la vista del tít
- Page 12 and 13: que, sense descuidar la forma de l
- Page 14 and 15: és l’ignorancia.» Montaigne afi
- Page 16 and 17: Joan Fuster: contra la filosofía J
- Page 18 and 19: definitiva, és terriblement propí
- Page 20 and 21: ibes: ni l’una ni l’altra tenen
- Page 22 and 23: seua personal i original visió de
- Page 24 and 25: temps (1957), així com, Diccionari
- Page 26 and 27: mullleres encarnadas na mítica Sch
- Page 28 and 29: literarias. Unha autora que conta c
- Page 30 and 31: Filosofias sobre linguas anormaliza
- Page 32 and 33: pechos, cerrados en si mesmos e sen
- Page 34 and 35: Bi eta bi gogoetatxo eta errebindik
- Page 36 and 37: (jarrera, sentiera, ikuspegi) berri
- Page 38 and 39: hobea edukiko luke gure artean... E
- Page 40 and 41: Algunas reflexiones y reivindicaci
- Page 42 and 43: atera, etorriko zaizkizu zakurraren
- Page 44 and 45: ehiala egiten zen gisan, egia ergel
- Page 46 and 47: aipatzen, eta horrek erran nahi du,
- Page 48 and 49: vicioso que conoce mejor que nadie
- Page 52 and 53: 52 GALEUZCA
- Page 54 and 55: motlles literaris. La qual cosa es
- Page 56 and 57: literaris respectant les seves limi
- Page 58 and 59: ere ikuspegi interesgarria eman die
- Page 60 and 61: Tradición e ruptura na poesia gale
- Page 62 and 63: autóctonas e a conexión da nosa P
- Page 64 and 65: Ficou xa apontado que o hilozoismo
- Page 66 and 67: a amizade con quen ian ser compañe
- Page 68 and 69: de novos escritores, nacidos na dé
- Page 70 and 71: que en Con pólvora e magnolias (19
- Page 72 and 73: O Bardo Pondaliano, tradición e Mo
- Page 74 and 75: conforman o epistolario entre o poe
- Page 76 and 77: Weltanschauung romántica. Así, po
- Page 78 and 79: Poetaren lumatik denbora dario. Den
- Page 80 and 81: vivir. Para querer vivir plenamente
- Page 82 and 83: Ez da haustura formalak izatea. Poe
- Page 84 and 85: aplastar el chip de la canon contra
- Page 86 and 87: 86 GALEUZCA
- Page 88 and 89: història d´una manera determinada
- Page 90 and 91: Novela de masas & novela de minoria
- Page 92 and 93: ¿Qué masas? MANUEL RIVEIRO Na lit
- Page 94 and 95: Gutxiengo eta gehiengoarentzako nob
- Page 96 and 97: konta diezaizkietela gustatzen zaie
- Page 98 and 99: novela American Psycho de Bret East
- Page 100 and 101:
urua engainatzen duela. Era berean
- Page 102 and 103:
nos da por ensuciar cuartillas corr
- Page 104 and 105:
nobelagile edo poeta bezala azaltze
- Page 106 and 107:
Esta presentación inútil, puesto
- Page 108 and 109:
su ambiente no es lo esquizógeno q
- Page 110 and 111:
egiten utziko herri kontalari horri
- Page 112 and 113:
zen du Lope de Vegak esandako kopla
- Page 114 and 115:
Familia hortakoak direnak, gainera,
- Page 116 and 117:
entregas. Oliver cae enfermo y est
- Page 118 and 119:
cionar su obra, y, sobre todo, con
- Page 120:
GALEUZCA/2 PAMPLONA/IRUÑEA (X-1992