DE OPKOMST VAN HET NEDERLANDSCH GEZAG OOST-INDIE.

146
ueeniging, ordre en politie onder behoorlyck octrooi sal worden
"getroffen, indien de meneeii en practiquen der geineene vianden
11 ofte der coopluyden onder deselve ressorterende, geen nieuwen
»stock in 't wiel steken en het voors. eerlyck, dienstelyck en
uproffytelyck werck verhinderen.» Eenige Zeeuwsche kooplieden
hadden door middel van een verzoekof bezwaarschrift van hunne
tegenkanting tegen eene vereeniging der compagnien doen blijken, en
welligt had Oldenbarnevelt dezen op het oog, toen hij van coopluyden
onder de gemcene vianden ressorterende, gewaagde. Sedert de depu-
tatie uit Holland te Middelburg was aangekomen, was de zaak op.
nieuw in de Staten-Vergadering van Zeeland in behandeling ge­
nomen. Onder vele andere punten van meer ondergescliikt
belang verlangde men hoofdzakelijk in Zeeland, geen vrijdom
van tollen of konvooi teverleenen, en de steden Vlissingen en Veere
eischten £ gedeelte der equipage voor Zeeland en het regt tot ver-
vulling van eenige bewindhebbersplaatsen. Over deze twee laatste
punten klom bet verschil van gevoelen tot zulk eene hoogte, dat men
geen anderen uitweg meer wist dan de bemiddeling van Maurits,
die juist toen ter tijd in Middelburg was, in te roepen. Zijne
Excelk schijnt het zoo ver gebragt te hebben , dat eindelijk op
den 16 Maart, na veelvuldige zamenkomsten en beraadslagingen,
«men van alle conditien (van de vereeniginge der negotianten
nop O. I.) genoegh verdragen is geweest, besonder tusschen Hol-
»land en Zeelandt, en werd er voorts verstaen, dat de saecke
uafgehandelt zoude worden bij de Heeren Staten-Generael k«
De Algemeene Staten waren reeds op den 9 Maart, eene week
voor dat bet besluit in Zeeland genomen was, met gecommitteerden
uit de compagnien op nieuw in overleg getreden. Op den 18,
19 en 20 Maart werden die besognes voortgezet, tot dat eindelijk
1 Resol. Zeeland 16 Maart 1602. Ik heb gemeend omtrent de discussien
in Zeeland kort te mogen zijn, omdat de heer van der Chys, in zijne
Geschiedenis der stichting van de Ver. O. I. C. 2 e druk , op pag. 107—116
die beraadslagingen naauwkeurig en volledig heeft behandeld en dus herhaling
der bijzonderheden hier overbodig zou geweest zijn.