6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

4.3 Do-Create
67 ) Zie Figuur 4.2 en 4.3, hoofdstuk
4.1, hieraan voorafgaande.
kubus gepresenteerd van ontwerper Marijn van der Poll, die met een
voorhamer in de vorm van een stoel moest worden geslagen. De participatie
van de gebruiker werd ook opgeroepen met een vaas van Frank
Tjepkema en Peter van der Jagt die men kapot kon gooien: een laag rubber
aan de binnenkant van de vaas hield de gebroken delen bij elkaar,
waardoor voor iedere vaas een uniek schervenpatroon kon ontstaan
[Figuur 4.28].
De samenwerking van Kesselskramer met Droog Design was eigenlijk
een logisch vervolg op eerdere ontwerpen van het Droog label. Ook bij
de ‘Chest of drawers’ van Tejo Remy67 was de inbreng van de gebruiker
gewenst om de kast een persoonlijke invulling te geven en Djoke
de Jong maakte in 1993 al verschillende ontwerpen waar de gebruiker
werd uitgenodigd om aan de slag te gaan (Teunissen & van Zijl 2000:
pp.72-73). Haar ‘Drawing table’ was een simpel tafelontwerp dat van
top tot teen bedekt was met schoolbordverf, zodat de gebruiker hem
zelf kon versieren. Ook drukte ze een naaipatroon af op gordijnstof,
waarbij het lijnenspel tegelijk diende als decoratie en de bezitter moest
inspireren tot hergebruik (Ramakers et al. 2006: p.33) [Figuur 4.29].
Het do create concept werd daarna door Kesselskramer nog verder
uitgewerkt in verschillende samenwerkingsverbanden en workshops.
Resultaten daarvan werden gepubliceerd in het boek One hundred and
one things to do (Kessels & Whisnand 2006), met daarin onder andere
‘do screw’ van het Franse ontwerpcollectief 5.5 Designers [Figuur 4.30;
4.31].
Het opvallende aan het hele project is dat de participatie van de gebruiker
in alle gevallen gericht is op de versterking van de emotionele
band tussen gebruiker en product. In geen van de ontwerpen wordt de
input van de consument aangewend om de functionaliteit in de zin van
bruikbaarheid te verbeteren. In een aantal gevallen is die bruikbaarheid
zelfs aantoonbaar lager, zoals in de ‘Short leg’ stoel van Jurgen Bey die
vergezeld ging van de instructie: ‘use books or magazines to prop up the
leg and suddenly you have a mini library and chair combination.’ (van
der Zanden & Ramakers 2000: p.21). Het maakt de stoel-bibliotheek
combinatie uniek en persoonlijk, maar de stoel en de boeken zijn niet
meer tegelijkertijd te gebruiken. Ook is het bijna onmogelijk om uit de
155