6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

2.2 De aanloop
2.2 De aanloop
Zoals gezegd kwam de postmoderne doorbraak binnen de designwereld
in 1981 vrij laat. De omwentelingen die zorgden voor de opkomst van
het postmodernisme vonden hoofdzakelijk plaats in de jaren zeventig
en de publicatie van Robert Venturi’s Learning from Las Vegas in 1972
en Charles Jencks’ The language of Post-Modern architecture in 1977
hadden de nieuwe visie op het ontwerpen al veel eerder geïntroduceerd
in de architectuur. Bovendien schreef Brian O’Doherty in 1971 in zijn
hoofdredactionele inleiding voor het invloedrijke kunsttijdschrift Art
in America: ‘Now that the modernist era (1848-1969?) is over, [...] we
speak of post-modernism’ (O’Doherty 1971: p.19). O’Doherty wilde
echter op dat moment nog niet een duidelijke definitie geven van het
postmodernisme, ondanks veelbelovende de titel van zijn stuk (What
is post-modernism?): ‘Though it is our diagnosis for what surrounds
us, one never hears it defined. Perhaps there is an unconscious agreement
to withhold a definition, partly because everyone’s definition will
expose the confusion the word is designed to cover.’ (O’Doherty 1971:
p.19). Wel betoogde hij vervolgens dat het modernisme zelf vooral verworden
was tot een beweging die vastomlijnde kaders had gemaakt over
hoe kunst gemaakt moest worden (proces-gerelateerd dus) om moderne
kunst te kunnen zijn. Het postmodernisme impliceert dan een gebrek,
of ontkenning, van deze processen van ‘goede smaak’. Zonder dat
O’Doherty er zich toen van bewust was, is dit echter naar mijn mening
een hele goede definitie van het postmodernisme, zoals immers blijkt
uit de conclusie van het introductiehoofdstuk:
De verzameling van tegendraads ontworpen producten bestaat uit al die
objecten die zijn ontworpen vanuit de visie het bestaande ontwerp-paradigma
van het functionalisme te ondermijnen.
69