6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

6.3 Twee kenmerken
6.3.2 Iets bekends in een andere context plaatsen levert iets nieuws op
131 ) Danto noemt dit ‘commonplace
objects.’
132 ) Zie paragraaf 6.1.4, hieraan
voorafgaande.
Van de surrealisten en conceptueel ontwerpers hebben we kunnen
leren dat een object een andere betekenis krijgt als de context wordt
veranderd. Werner Spies stelt naar aanleiding van de objecten van Meret
Oppenheim: ‘The operations to which Oppenheim subjected things
arose the viewer’s suspicion, sharpened his hermeneutic senses. The
short-circuiting of logic that occurred when incompatible things and
concepts were brought together supplied the energy for the emotional
vision which Surrealism attempted to set free.’ in (Bhattacharya-Stettler
et al. 2007: p.22). Gwendolyn Ristant stelt het nog duidelijker naar aanleiding
van het Duitse ‘Neue Design’ uit de jaren tachtig: ‘This is one of
the keynotes of “New Design”, the presentation of familiar things in an
unfamiliar light, so that irritation will allow us to gain a new experience
of objects.’ (Erlhoff et al. 1990: p.209).
Danto beargumenteert in The Transfiguration of the Commonplace vanuit
de readymades van Marcel Duchamp en Andy Warhol, dat door de
‘alledaagse objecten’ 131 in het museum te brengen, deze hun eigenschappen
gaan delen met de kunstwerken uit hun nieuwe omgeving (Danto
1981: pp. 92-96). Op deze manier gaan de objecten zich onderscheiden
van hun tegenhangers in de supermarkt, alhoewel ze fysiek op geen
enkele manier van elkaar verschillen. Door de objecten in een andere
context te plaatsen, veranderen de objecten zelf doordat er op een
andere manier naar gekeken wordt en doordat ze daardoor ook anders
beoordeeld worden. De gewoontes, associaties en normen en waarden
van de ‘kunstwereld’ worden geprojecteerd op ‘Fuente’ en de ‘Brillo
Box’ 132 , terwijl tegelijkertijd de associaties die urinoirs en verpakkingsdozen
oproepen worden geprojecteerd op de kunstwereld: ‘As a work
255