6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

4.5 Conclusie
heid en de betekenis van objecten worden op deze manier effectief met
elkaar verweven.
Met deze combinatie van functionele en betekenisgevende elementen
is het in dit hoofdstuk beschreven conceptueel ontwerp uiteindelijk
een volwaardiger alternatief voor het functionalistische ‘Form-Follows-
Function’ dan het postmoderne ‘anything goes’. In het augmented
postmodernism is er niet langer sprake van de tegenstelling tussen
functionaliteit of betekenis, maar functionaliteit en betekenis. Nu is het
alleen nog de vraag of -en zo ja hoe- deze benadering uit de sfeer van
het auteur-gestuurd ontwerp over te brengen is op het vraag-gestuurd
ontwerp, om aldus de betekenisgeving meer ruimte te geven in de
industriële ontwerppraktijk. Dat wil zeggen; niet alleen in het beperkte
arsenaal van meubels, sieraden en servies, maar ook bij het ontwerpen
van MRI-scanners, vliegtuiginterieurs en bekerdruk-machines, om een
paar willekeurige voorbeelden te noemen.
Maar voor ik hier aan toekom is het tijd voor een intermezzo, om aan te
tonen dat de postmodernisten en conceptueel ontwerpers in hun kritiek
op het functionalisme precies dezelfde principes toepasten als een groep
kunstenaars die ten tijde van het vroege functionalisme al met een radicaal
ander ontwerpparadigma op de proppen was gekomen.
167