6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

[2.16] Rem Koolhaas en Zoe Zenghelis – ‘The City of the Captive Globe’
ontwerpschets – 1972, in het ontwerp van een fictieve stad komen alle
soorten stijlen terug door verwijzing naar bekende kunstwerken. De stijlen
worden letterlijk op een voetstuk geplaatst.
74
[2.17] Ettore Sottsass – ‘Cupboards’ – 1971, ontworpen
door Sottsass in 1966, maar in 1971 geproduceerd voor
de tentoonstelling Italy, the new domestic landscape in
het Museum of Modern Art in New York in 1972 door
ABET-Print uit Cuneo (Ambasz et al. 1972: p.119). De
projecten van Koolhaas en Zenghelis en Sottsass vertonen
een opvallende gelijkenis in structuur.
[2.18] Alessandro Mendini – ‘Redesigning Gio Ponti’ –
1978, uit de serie ‘Redesigning the Modern Movement;
Irony for Great Work’ voor Studio Alchymia. De vrolijk
wapperende vlaggetjes maken de superleggera niet alleen
visueel lichter, maar ook ‘lichtvoetiger’. Tegelijkertijd
staan de ‘nutteloze’ toevoegingen haaks op het functionalistische
taboe op ornamentering.
[2.19] Alessandro Mendini – ‘Redesigning Gerit Rietveld’
– 1978, symbool van modernistisch ontwerp vermeubeld
tot symbool van een ‘ontwerpreligie’. De combinatie van
twee zeer herkenbare symbolen -de zig-zag stoel zelf en
het kruis- zorgt ook hier voor herkenning en vervreemding.
Een extra betekenislaag wordt nog toegevoegd
doordat via het kruis de associatie met kerkbanken
kan worden opgeroepen, die net zoals de zig-zag stoel
impliciet ontworpen zijn als een spartaanse manier van
zitten.