6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

metalen kubus van Marijn van der Poll een comfortabel zittende stoel te
hameren. Aan de voor de hand liggende mogelijkheid om via de eigen
inbreng van de consument de bruikbaarheid van de stoel te verhogen,
door hem goed aan te laten sluiten bij het eigen lichaam of de gewenste
zithouding, wordt voorbijgegaan.
De gebruikersparticipatie werd dus geheel gericht op het verhogen
vande significance, ofwel ‘betekenis’ van de objecten. Zo werd bij de
‘do break’ de gebruiker opgeroepen, de persoonlijke band nog verder
te versterken door de vaas op een speciaal moment stuk te gooien: ‘The
‘do break’ vase will become even more your own, if you throw it after a
particularly heated argument, or after you’ve had an especially bad day.
Destruction has never been so satisfying.’ (van der Zanden & Ramakers
2000: p.18). Conceptueel ontwerp dus, waarbij het idee dat de gebruiker
zich vormt, belangrijker is dan het daadwerkelijke gebruik.
156