Bevorderen van disseminatie van innovaties in het ... - Cinop

More documents

Recommendations

Info

40 De socioculturele benadering komt voort uit micro-interactionistische benaderingen (Gherardi & Nicolini, 2001). In die benaderingen wordt ervan uitgegaan dat alle ontwikkeling en verandering verloopt via zogenoemde mediatoren. Deze mediatoren zijn bijvoorbeeld symbolen. Ontwikkeling wordt in deze benadering opgevat als een sociaal en cultureel proces. Individuen construeren de realiteit en worden door de realiteit gevormd. Tot de socioculturele benadering kan het werk van Brown en Duguid (2001) (waarover later meer) gerekend worden en tevens het werk van Lave (1991), Lave en Wenger (1991) en Wenger (1998). Wenger (1998) analyseerde naar aanleiding van situaties die hij heeft waargenomen in organisaties welke kenmerken groepen in organisaties hebben waar innovaties ontwikkeld zijn. Een dergelijke groep noemt hij een community of practice (CoP). In een CoP zijn de leden aan elkaar verbonden door hun gezamenlijk ontwikkelde begrip van wat hun CoP is en wat de doelen zijn. Een CoP wordt ontwikkeld door het wederzijdse engagement van de leden. En er is sprake van een shared repertoire. Een CoP ontstaat met de competenties en ervaring van de leden en begint als een soort leerproces. Het gaat om groepen die de ruimte krijgen of hebben om met elkaar te communiceren. Die groepen ontstaan toevallig. Dat wil zeggen; het ontstaan wordt niet gestuurd of georganiseerd. Dat geldt tevens voor het leiderschap in de groep. Er zijn grenzen aan de groep, maar die grenzen zijn niet star. Mensen kunnen in- en uitstappen. Een belangrijk kenmerk is dat groepen fl exibel zijn. Indien ze statisch zouden zijn – dat wil zeggen: als steeds dezelfde leden deel uit zouden maken van de groep – zou er geen innovatie plaatsvinden. Wenger onderscheidt drie dimensies aan de hand waarvan vastgesteld kan worden hoe fl exibel de CoP is en wat de grenzen van een CoP zijn: de mate van coördinatie, transparantie en de mogelijkheden tot onderhandeling. Zoals gezegd, het gevaar bestaat dat een CoP een starre, niet lerende eenheid wordt. De ontwikkeling van een CoP kent diverse fasen: die van het leren en het ontstaan (enterprise). Vervolgens kan er meer diepgang in het sociale kapitaal van de groep ontstaan (mutuality) en een niveau bereikt worden waar de groep zichzelf als groep ervaart en bewust waarneemt (repertoire). Afgaand op de beschreven kenmerken van
een CoP, is het geen arbeidsteam zoals bedoeld in de eerdergenoemde defi nitie van Kozlowski en Bell. Belangrijk is het behoren tot een community. Dat kan door samen dingen te doen (engagement), gezamenlijk een beeld te ontwikkelen en te hebben van wat de groep is (imagination). Bovendien moet er voldoende relatie zijn met de andere activiteiten die de leden van de CoP uitvoeren (alignment). Leren nu, wordt gezien als het groeien in de community. Het is een sociale activiteit die plaatsvindt in een bepaalde context. Daarmee zijn het leren en de kennis die ontwikkeld wordt, afhankelijk van de kenmerken van die context (Lave, 1991; Lave & Wenger, 1991). Leren en kennisdelen worden niet als iets abstracts opgevat, maar hebben te maken met het ‘erbij horen’. De ontwikkeling van identiteit wordt als een belangrijke component gezien. Identiteitsontwikkeling is cruciaal voor het sociale leren, omdat identiteit competenties en ervaring combineert; en dat leidt tot kennis. De identiteit bepaalt tevens hoe we in staat zijn om te participeren in een CoP. En ook of we, door het ‘tijdelijk uitschakelen’ van de eigen identiteit bijvoorbeeld, in staat zijn de grenzen van CoP’s te overschrijden en in bijvoorbeeld andere CoP’s te participeren. Er wordt op drie belangrijke aspecten gewezen in relatie tot het ontwikkelen van een gezonde sociale identiteit: het meervoudige lidmaatschap en over meerdere communitygrenzen gaan (expansiveness), het hebben van sterke relaties met anderen (connectedness) en er wordt op gewezen dat de identiteit weliswaar het vehikel is om te participeren in een sociale wereld, maar omgekeerd ook tot non-participatie kan leiden (effectiveness). Ook bij Granovetter (1985) gaat het om relaties. Dit past in de traditie van de transactiekostentheorie. Hij heeft aandacht voor de sterkte van de verbindingen, van de relaties tussen personen. Zwakke relaties hebben het voordeel dat er meer kans is op iets nieuws. De kans is echter ook groter op misverstanden, wegens een gebrek aan gedeelde praktijkervaring. Het kan zijn dat in het geval van het verspreiden van impliciete kennis, sterke relaties belangrijk zijn (zie ook Nooteboom, 1999). Voor het verspreiden van kennis moet er immers veel vertrouwen zijn. Sterke relaties zijn eveneens nodig als het om een systeeminnovatie gaat, dan moet alles namelijk afgestemd worden op andere aspecten 41
Page 1 and 2: Bevorderen van disseminatie van inn
Page 3: Inhoudsopgave Woord vooraf 5 1 Inle
Page 6 and 7: 6 geheel. Wie zijn erbij betrokken,
Page 8 and 9: 8 beroepsonderwijs te optimaliseren
Page 10 and 11: 10 De vraag hoe disseminatie van in
Page 12 and 13: 12 onderscheid gemaakt worden in ee
Page 15 and 16: Innovatie en disseminatie In de lit
Page 17 and 18: Van belang is te realiseren dat inn
Page 19 and 20: innovatieontwikkeling is er bijvoor
Page 21 and 22: schoolorganisatieniveau en op het n
Page 23 and 24: Ondanks het voorleggen van de genoe
Page 25 and 26: andere setting, maar door hen wordt
Page 27 and 28: transferproces (ofwel het transfere
Page 29 and 30: Organisatietheorieën 3 Selectie va
Page 31 and 32: Opbouw en inhoud van het hoofdstuk
Page 33 and 34: capaciteit. Opportunisme hangt af v
Page 35 and 36: vergoeding) van het individu aan de
Page 37 and 38: met wat organisaties zijn, noch hoe
Page 39: gegaan dat de benodigde kennis, het
Page 43 and 44: prestaties. Effecten van diversitei
Page 45 and 46: Lerende organisatie Senge (1990) ka
Page 47 and 48: Werktheorie (espoused) Deutero Lear
Page 49 and 50: Een belangrijk aspect van de organi
Page 51 and 52: institutionele cultuur en de intern
Page 53 and 54: hun belangen, bepaald worden door g
Page 55 and 56: van systemen. Engeström spreekt va
Page 57 and 58: om kennis van buiten bij elkaar te
Page 59 and 60: leren van individuen, expliciet mak
Page 61 and 62: van kennis gaat dus alleen op organ
Page 63 and 64: Het proces van kennisontwikkeling w
Page 65 and 66: organisatieniveau. Kennismanagement
Page 67: articulatie, incorporeren en verbin
Page 70 and 71: 70 Daarnaast zijn nog de volgende f
Page 72 and 73: 72 kan worden in de besluitvorming.
Page 74 and 75: 74 waarden enzovoort. De ontwikkeli
Page 76 and 77: 76 Voorwaarde voor disseminatie is
Page 78 and 79: 78 is dat eveneens van belang. In r
Page 80 and 81: 80 en toepassing van producten van
Page 82 and 83: 82 De groep of het netwerk heeft ee
Page 84 and 85: 84 van het ene naar het andere syst
Page 86 and 87: 86 Wat zou je op basis van de theor
Page 88 and 89: 88 Bedrijfsleven Vervlechting relat
Page 90 and 91:
90 Innovatie en disseminatie In dez
Page 92 and 93:
92 organisatie geen disseminatiepro
Page 94 and 95:
94 6 Dezelfde vraag dient gesteld t
Page 96 and 97:
96 Daarbij moet aandacht geschonken
Page 98 and 99:
98 Vele beschreven aspecten uit de
Page 100 and 101:
100 uit de theorieën en modellen).
Page 102 and 103:
102 Berg, N. van den & Bruijn, E. d
Page 104 and 105:
104 Hakkarainen, K., Palonen, T., P
Page 106 and 107:
106 Ludvigson, S.R., Havnes, A. & L
Page 108 and 109:
108 Schneider, U. (1996). Managemen
Page 110 and 111:
110
Page 112 and 113:
112
Page 114 and 115:
114 3 en in een opleiding of een sc
Page 116 and 117:
116 1 Welke factoren verstoren het
Page 118 and 119:
118 Factor Niet Weinig Sterk Zeer s
Page 120 and 121:
120 Factor Niet Weinig Sterk Zeer s
Page 122 and 123:
122 Beantwoord nu de volgende drie
Page 124 and 125:
124
Page 126 and 127:
126 Kenmerken van de innovatie (1)
Page 128 and 129:
128 Actoren Stimulerende factoren B
Page 130:
130
show all

Bevorderen van disseminatie van innovaties in het ... - Cinop

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?