geschiedenis

der Systematifche Godgeleerdheid. 113zich mer de twee andere hoofdgezindten, XVII.de Lutherfchen en de Kalvijnhten, tegenEEUW»ROMFS leer verzet hebben. Zij hee-ten Mennonieten naar hunnen eerden envoornaamden leeraar, MENNO (of MIN­NE) SIM ONS, die ons in 't vervolg naderbekend zal worden. Voor dat zijdeezen kundigen en braaven man tot hun •nen Gids bekwamen, waaren ze genoemdWederdopers, om dat zij den Kinderdoopwraakten, en niemand tot hunne gemeenfchapwilden toelaaten, ten zij hij andermaalgedoopt wierd. Zo dra in den aanvangder zestiende eeuw de leer en tuchtvan°'s Heeren Kerk eene andere gedaantebegon te krijgen, daken deeze wederdoopers, als onkruid onder de tarwe,het hoofd op, ten nadeele van het belangrijkwerk der hervorming. Zij fchuddedenook wel het paapfche juk van hunnehalzen, en werden vrijdenkende Kristenen,maar hunne vrijheid nam eene te deile enbu'tenfpoorige vlugt. Los van alle teugels,waaren ze niet wijs genoeg, omhunne vrijheid te handhaaven , en zichzelvente beduuren. Zij vielen van heteene uiterde in het andere. Van fl iavernijgingen zij over tot losbandigheid.Zij verbraken alle kerkenorde en burgerbeduur.De Gehoorzaamheid aan denPaus opzeggende, werden zij tevens ver.fmaaders van alle noodige wetten, welkeneene geregelde Godsdienstïnrichtingen een geregeld landsbeduur voorfchrij»ven moeten. „ Een Kristen was zijtlil DEEL. H ei