geschiedenis

der Syfematifehe Godgeleerdheid, 85deeze Schriften van BELLARMIJN ontdektmen niets dweepachtigs; ten waaremen dweeperij wilde noemen het vernaaienvan Roomfche fabelen, en leugenachtigevertelfelen, zo als men in de RoomfcheKerk gewoon is, die eikanderen alswaare gebeurenisfen op de mouw te fpelden,en het ernltig ichrijven van de benaauwlhedenen angften in het vaagevüUrof iets diergelijks, gelijk dit medebij alle Roomschgezinie Schrijvers vanzijnen tijd gevonden wordt, jndien ditdweeperij is, waarvoor trouwens elk Protedanthet houdt, dan zijn BBLLAR-ÏMIJNS genoemde Schriften daar vol van.Doch eigenlijk gezegde Mijstieke dweeperijhebben wij er niet in aangetroffen.Hij behandelt de Leer der Mijstieken, ofde praktiek der Godzaligheid , in denfmaak en behoudens de kenmerklijke gevoelensder Roomschgezinden, zeer zuiver.En er zijn voor elk Kristen, diemet een oordeels des onderfcheids leest,hier en daar fchoone aanmerkingen in.Onder de Roomschgezinden hebbenzich insgelijks eenigen naam gemaakt dezogenoemde Vuurrnijstieken, Het hoofdvan deezen was JOHAN BAPTISTA VANHELMOND, een Scheidkundige. Deezeman was gebooren 1577; is geweest Geneesheerte BRUSSEL, en geflorven den30 van Wintermaand 1644. H'jw a sbekend in zijnen tijd onder den naamvan den Vuur arts ( medicus per ignem),Hij is geweest een voorllander en beoefe-F 3naaiXVII.EEUW.