geschiedenis

der Systematifche Godgeleerdheid- 193der Mennonieten, aangaande den Kinderdoop,op de denkwijze des volks, onder ÏEUW.XV17.de Hervormden, gehad hebben, en nogheden hebben. — Hiermede meenen wijaan ons oogmerk, in het befchouwen vande Godgeleerdheid der Wederdoopers ender Mennonieten, genoegzaam voldaan tehebben. En nu gaan wij over tot deSociniaanen,CLXV.Terwijl onze verlichte Kerkhervormersin den aanvang der zestiende eeuw bezigwaaren, om de Godsdienstleer der Kristenentot haare voorige zuiverheid tebrengen, deeden er zich mannen op, diemet hun de handen aan het werk floegen,maar die cider de leerftukken , die deSchoolgeleerdheid zo zeer bedorven had,ook het leerduk der heilige Drieëenheidrekenden. Dit leerltuk in een geheel anderlicht te plaatzen , of liever hetzelvegansch en al uit het ftelfel der KrisdijkeCodsdienstleer te werpen, was het genezij erndig zochten. De eerde , welkemen weet, dat daar toe zijn best gedaanheeft, is geweest JOIIANNES CAMPANUS.Deeze man gaf voor, dat niemand na dentijd der Apostelen de leer der Drieëenheidrigtig verklaard had, dan hij alleen.Doch wanneer men zijn gevoelen vannabij befchouwt, merkt men dra, dat hijgrootendeels flechts de leer van ARIUS111. DEEL. N we-