geschiedenis

der Syjlematifche Godgeleerdheid. 49lijk, te herflellen.Voorwaar een edeloogmerk! Maar POIRET is hier zo minEEUW.in gedaagd, als honderd anderen, die vantijd tot tijd met hem daar toe hunne poogingenhebben in het werk gefield ( * ). —.In dit werk geeftPOIRET zich veelmoei-xvir.£*) E l k verfiandig en braaf Kristen heeft et«Itijd hartlijk leed over gedraage» , dat er tusfehende Luthcrfchen en Hervormden , en zelfstusfehen de önderfcheiden partijen , waarin die- gezindheden verdeeld waaren, fteeds voortduu.rende twisten plaats hadden. — Geen wonder,dat dan ook ze veele groote mannen hun bestgedaan hebben, om die verfchillen te bellechten.POIRET beproefde daartoe ook zijne krachten;doch zo 't mij voorkomt op eene verkeerde manier.Zijn werk had tot dat einde geheel ander»moeten ingericht zijn. — Hadde men over 't algemeenminder vreedefchriften Van dien aartin de wereld gezonden , misfehien waaren detwistende partijen beter met elkaêr verè'enigd ge.worden De verwijdering is toch ontdaan uitverfchillendheid van gedachten over kleinheden,waaromtrent men , behoudens de grondwaarheden,als broeders, verfchillen kan. Zeer liefderijkis het fchrijven van j j. GRYJUAEUS aaneen' zijner vrienden , volgens het verhaal vaaMBLCHioR. ADAM: Site non amplius in ter.fis videam , iii tarnen conveniemus , ubi LUTHE-RUS turn ZWINGLIO optime iam convtnit. d. i.Indien ik u bier op de wereld niet weir ontmoetenmag , zo zullen wij toch eens daar Uielkdnderen komen , daar LOTHER. en ZWINGELbet reeds zeer toet met elkaêr eens zijn. Op zulkeene onvoorwaardlijke wijze had men elkanderenonderling tot vreede en eemgezindheid moetenopwekken , zonder de punten te bepaalen,waaromtrent men gelijk denken wilde , en menzoude waarfchijnlijk «eri'r bij elkiisr zijn gska»men.III. DEEL. D