geschiedenis

ï8o Beknopte LettérkundigcGefchiedenisXVII. den Kinderdoop bij één vergaderd en voorgedraagenheeft. Die te veel bewijst,KEU W.bewijst niets i hoe ongelukkig is het,dat onze Theologanten zo dikwerf tegendeezen regel gezondigd, en zichzelvendaar door van gezag en vertrouwen beroofdhebben!CLXÏltWat nu het tweede punt betreft, waarïiihet nadeel geleegen is, 't welk aan deSijltemas der Lutherfchen en LLervorniienis toegebragt door de partijzucht derjpftellers van de Sfjlremas zeiven met bedekkingtot de Godgeleerdheid der We»lerdoopers en der Mennonieten, die zij;e wederleggen hadden. \ Dit was, heb-)en wij gezegd , dat de Lutherfche enHervormde Sïjftemafchrijvers geen beïoorlijkonderfcheid hebben gemaakt tus-'chen de Wederdoopers en de Mennonieten,en tusfehen de gevoelens van deeze>eiden, en die van andere gezindten,velken op zichzelven liaan. Ronduitnag men zeggen , dat de opltellers derh'jitemas in dit tweeledig punt niet terjoeder trouw gehande'a hebben, en dat>artijzucht meenigmaalen hunne pen betuurdheeft. Wanneer men de SijfïemasIer Lutherfchen en LLervormden doorgaat,vindt men meestal de Mennonietenebrandmerkt met den , bij hen en alleveldenkenden gehaaten, naam van Anabaptistenof Wederdoopers* Met hoe- lïwei-