geschiedenis

der Systematifche Godgeleerdheid. 125liaanfche en eigendunklijke gevoelensXVII.EEUW.(*>CXLVI.Billijk Haan deeze menfehen in de gefchiedenisals dweepers en muiters metleelijke brandmerken getekend. Dochmet dit al zoude het partijdige liefdeloosheidzijn, wanneer wij dachten, dater onder hen niet geweest zijn, die metopregte oogmerken het belang van GodsKerk zochten te bevorderen. Een zeergroot, en wel het grootfte, deel fchijntuit de zodaanigen beltaan te hebben. Anderstoch ook zouden een CELLARIUS,en een KARELSTAD geene leden van ditgezelfchap geweest zijn. En hoe zoudeook anders MULANCHTHON het in bedenkinghebben kunnen neemen , of hijzich bij deezen aanhang voegen wilde ofniet? Er waaren er onder, die in eenvoudigheiddes harten en in üMlce denHeer dienden, maar, aan de d»"eeperijenvan hunnen aanhang gehuwd, den moedniet hadden, om zich tegen'de woelingenvan het oproerzuchtig gemeen, dat onderhen den meester fpeelde, regt aan tekanten (f)- Ook waaren er zommigen.die,(*) Dit bericht, raaiende de leer der Wederdenperen is voornaamlijkbij een verzameld uit heWerk van STOCK V.ANN, Elucid; Hair: p. 24—30(f)Vide E R A S M I Epifiolas , edit toitD1.64a pag. aoQ8. In Sodalijt) ANABAPTISTAR'IR: