geschiedenis

der Systematifche Godgeleerdheid. 367de meeste Hooge Schooien, de overhand XVU.hebbende, was zulks oorzaak, dat niets EUW.weinige, misfchien anders vernuftige,jongelingen met warme hoofden en verkleumdeharten bleevèn hangen in neteligefpitsvindigheden, zo dat zij zicheens hebbende laaten vast boeijen aan deketenen van zulk eene Theologifcheflaavernij, zich zeiven. den weg affneeden,om immer met een edel poogende waarheid op te fpooren. De ScholadiekeSchriften der verloopen eeuwenwerden met vlijt en naarftigheid geleezen.Men hield zich vast aan de Syftemasvan AL BERT den grooten, vanBONAVENTURA, Van LOMBARDUS,van THOMAS van AQUINO, van jo-HAN DUNS, enz. Over dezelven vervaardigdemen breede uitleggingen, enover dezelven werd in de Akademifchegehoorzaalen les gehouden. In het bezonderewas de Summa Totius Theologievan THOMAS VAN AQUINO hetgeliefde leerdelfel , 't welk meest gevolgdwerd. Men kan ligtlijk begrijpen,hoe bij dit alles de wijsgeerte van ARI­ST o TE LES, in weerwil van het licht,dat DESCARTES en GASSENDUS ontftaken,haar gezag in de Schooien wist tehandhaaven, en in 't algemeen haar aanzienniet kwijt geraakte. De openbaareTheologifche Leeraars bleeven zweerenbij den naam van ARISTOTELES, fchoonzij niets van zijnen geest bezaten, enbedienden zich van eene ingewikkeldere-