geschiedenis

der Syflematifche Godgeleerdheid. 317bewijst , hij zich van alle diepuirpkü- XVILzende navorfchingen over hec bellaanB Eüvan den drieëcnigen God zoekt te wachten,en zich eenvoudig bij de HeiligeSchrift houdt (_*). Wijders vergeet deSchrijver niet , om de leer van zijnKerkgenootfchap te verdeedigen tegende Contraremonjlr anten, welker tegenwerpingenhij poogc óptelosfen: en zulksdoet hij mét veel gemaacigdheid. Zijnebewijzen eindelijk, uit de Heilige Schriftontleend, draagen blijken van zijne verstandigeuitlegkunde. Hier en daar echterbegaat hij in zijne Exegecifche aanmerkingenmisdagen, die den gevolgen,daar uic afgeleid , van alle kracht - berooveh(f). Doch deeze misflagénzijnOjiod ft quis quaerat (ita. difierit Lib: II.Cap. XII. 5. XXVII.) quid fit generatie ac Sfiratiodivina, et quo inodo a fe inviccni differanft,'quo aSu Deus genera-uit Filhim, et emtfèrit Spiritumfanctum , aliaqne , quüe curinfe in Scholisfolent ventilari et audalter decidi? Rtfpo'idsmus ,«os id ignorare; et quia id Deus nufpiam in vtr*bo fuo dcclaravit, nos id nee inquirerc paffe, neeveile; fed in fimplici hae fide , in fcriptura nolbis tradita, acquiefcre.(t) Zie hier er een enkeH ftaaltjen van. Lib.V. Cap. III. §. VIII, zoekt hij niet Schriftplaat,zen te betoogen , dat tot het doen van goedewerken niet noodzaaklijk verëischt wordt het ge»loof in JP. sus KRISTUS. Onder deeze Schrift,plaatzen haalt hij ook aan 't gene LOK.AS Hand:XVI : 14 van LIJDIA fchrijft, te weeten, datzij God diende' en hier over redekavelt hij deezervoege. Zij diende God reeds voor het onderwijs, 't welk zij van Piums genoot , endm